อธิบายอากาศสัมผัส เล่ม 1 หน้า 59 : หน้า 62/195

ประโยค - อธิบายอากาศสัมผัส เล่ม 1 หน้า 59 ตติววิเสน ย่อมเสียความมีเดี๋ยง อุ อาสตุวเตนว มุขน ภิกขาย จรมานน. [ กุมารกสปุนูตรตรูว. 6/4/๕ } มีหน้ามุ่งด้วย น้ำตามีเดี๋ยว เพื่อเถียยา! มุมข ถ้าใช่เป็นครณโดยแจงแปลว่า เที่ยวไปเพื่อเถียดยาด้วยน้ำตา ก็หมายความว่า เอาหน้า เป็นเท้า [เครื่องไป ]. ถ้าใช้เป็นประโยคเสนโดยแปลว่า ... โดย หน้า ก็หมายความว่าเอาหน้าเป็นถนนหรือหนทาง [ ทางไป ] นี้ ความผิดไปใกล้ดีเดีย [3] ผู้สมพันโดยมากเข้าใจว่า ถ้าแปลว่า 'มี' เข้ากับนาม และแปลก่อนกริยา ถ้าแปลว่า 'ด้วยทั้ง' เข้ากับกริยา และแปล หลังกริยา; เข้าใจอย่างนี้ไม่ถูกทั่วไป เพราะในที่เข้ากับกริยา ท่าน แปลกันว่า 'มี' ก็มี อุ สุโม... อุปสมปทิต อายสมต.. อุปฌามเยน. สงสม.. ให้ดูสมบท มิทาน... เป็นอุปชยาย์' เพราะฉะนั้น พึงถือความสัมพันธ์แห่งบรรในนี้ ๆ เป็นสำคัญ ส่วน การใช้อยตามบาตนั้น ใช้ตามแต่งเหมาะแก่ความไทย สันติตติยา 6. เป็นเครื่องประกอบ [ กับ ] เรียกชื่อว่า สหตุตติยา อ. สาหปี คุยคน สงโม อุปโล่ สรยุย. เอ๋อ สมย ภควา เวรญาจาย วิรัตติ... มหา ภิกขุสงเน tantra สถี อธิบาย: [ ๑ ] สหตุตติยา คือบท ตติววิกัดี ที่ใช้ในอรรถ เป็นเครื่องประกอบ โดยมากเข้ากับนับบาต ๒ คำที่ คำว่า สห และ สถี [ พร้อม ] อ. ที่หนึ่ง ในแบบ แปลว่า 'สงพึ่งทำอุบาสก