อาณิสงส์และกรรมในพระพุทธศาสนา อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 29
หน้าที่ 29 / 195

สรุปเนื้อหา

บทความนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับอาณิสงส์ของกรรมและการใช้กรรมวาจาเทียมในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายถึงประเภทของกรรมและการแบ่งแยกความหมายระหว่างกรรมที่ดีและไม่ดี รวมถึงการทำความเข้าใจในบริบทของกรรมเป็นหลักสำคัญในการปฏิบัติทางศาสนา ครอบคลุมถึงตัวอย่างและคำอธิบายที่สามารถนำไปใช้ในการศึกษาและปฏิบัติได้อย่างชัดเจน โดยมุ่งหวังให้ผู้อ่านเข้าใจถึงความสำคัญของอาณิสงส์ในพระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

- อาณิสงส์ในพระพุทธศาสนา
- ประเภทของกรรม
- การใช้กรรมวาจาเทียม
- การวิเคราะห์วุฒคัมม
- ความสำคัญของกรรมในการปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายอาณิสงส์ เล่ม ๑ หน้า ที่ ๒๖ เหตุพูมม. มยตุต ปญฺญาสลาก มาฆปิโต. บรรณสาลาของท่านอันเรานำให้ใหม่แล้ว. [อธิปะ. ๑/๕๕] เหตุคัดดู. เถริ กิร โจรา มาริสู. ได้ย่าว พวกโจร ยังพระเถระให้ตายแล้ว. เหตุพูมม. ดุมาหิ เถโร มาริโต พระเถระอันพวก เจ้าให้เขาแล้ว [หรือ] [มหาโมคคุลามะฏิร. ๕/๖๑] ในพากย์เหตุกรรมวาจาเทียมนี้ ปญฺญาสลา ก็ดี ปญฺญาสลา ก็ดี เรียกว่า วุฒคัมม. นี้เป็นวุฒคัมม โดยอนุโมน. น่าจังกล่าวว่า ในพากย์เหตุคัมวาจาเทียมวาดา ที่ใช้ สัมมมฎุต ฯ การิว่าว่า ได้ ส่วนที่ใช้ อกัมม ฯ ฯ ไม่มีการตรัสคัมม หรือหาการิครัมมไม่ใช่ ทั้งนี้เพราะการตรัสนี้เป็นประธาน ในฐานะเป็นวุฒคัมม-แล้ว. ด้วยว่า ในพากย์แห่งกรรมวาจาเทียมแสดงไว้ในแบบ คือ สุโจฑา อนิปฏุปโพ ' สงมั. [อนิฤกษ์ผู้ลากลามารก] พึงให้รู้. นี้กาการิฏ ขึ้นเป็นประธาน เรียกว่า วตตกัมม เหมือนกัน. รวมความว่า ในพากย์เหตุกรรมวาจา เป็นประธานโดยเป็นกรรมในเมื่อใช้สัมมมฎุต แต่เป็นประธานโดยเป็นการิต คือผู้ถูกใช้ให้ทำในเมื่อใช้ อกัมม ฯ ฯ แต่การิฏในที่เช่นนี้ในฐานะเป็นกรรม เพราะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More