การศึกษาเกี่ยวกับพากยางค์ในภาษาไทย : หน้า 10/195

ปุจฉโต, คุณ] ปิย ปุจฉโต [วิริยา] ปุจฉโต มาตาปีเรส สมมา ปฏิปชุนโต, เป็นตัวอย่าง ตอนหนึ่ง ๆ นับเป็น พากอย่างคำหนึ่ง ๆ. อธิษฐาน [๙] พากยางค์เป็น ๓ คือ นามพากยางค์ ๓ คุณพากยางค์ วิริยาพากยางค์ ๓. พากยางค์เหล่านี้ จะรู้ว่าเป็น พากยางค์ไหน ด้วยสังกตคำเนื่องกับประธานในตอนนั้นเอง. คำเช่น นี้ ถเป็นมาน [นามนาม] หรือคุณ [คุณนาม] จะเรียว่าลำแต่ง ประธาน ถเป็นก็ริยา จะเรียกว่าคำขยายประธาน คือ :- ความตอนใด มีคำแต่งเป็นนาม เป็นท่ีสัมพันธเข้า กับประธานเป็นนามนาม ที่ประกอบด้วยวิภัติ TT วิภัติใต้ววิภัติ หนึ่ง วัน ปฐมวิภัติ ความตอนนั้นเป็นนามพากยางค์ อุ สุทธสุ ปุจฉโต (ในแบบ) บุตร ของสุคต ปุจฉโต เป็นประธาน คูลสุส เป็นนามแต่ง ปุจฉ โต จึงเป็นนามพากยางค์ พูราหุนสุด สกสรรส์ [ มูฏบูฏติ. /๑๑] สิริระทิงสมูลของพราหมณ์. ความตอนใด มีคำแต่งเป็นคุณหรืออวเสนยะ คือท ประธานนี้มีคุณนาหรืออวเสนยะ ความตอนนั้นเป็นคุณพากยางค์ อ. ปิย ปุจฉโต (ในแบบ) บุตรเป็นที่รัก ปิย เป็นคุณหรือ วิ สาเทนา คุลิสิติ [ ลาภหวีติ. ๕/๓] คุลิสาติผูแกกลัวล้า. อันนี้ ความตอนใด มีคำแต่งประธานเป็นนามนาม แต่ใช่เป็น วิสาสะประประกอบด้วยปฐมาวิภัติ ความตอนนั้นจัดเป็นคุณพากยางค์