อธิบายวากยสัมพันธิ เล่ม ๖ อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 25
หน้าที่ 25 / 195

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการวากยสัมพันธิและแนวคิดของ 'สยกัตตา' ซึ่งมาจากการทำเองในพากย์ที่เป็นกตัณวจาก พร้อมอธิบายเกี่ยวกับบทประพากษ์และอุปมาลิงค์ตะ รวมถึงการใช้วากยสัมพันธิในบริบทต่างๆ เช่น อุ. ที่ ๑ และที่ ๒ โดยเนื้อหานี้คลอบคลุมแนวคิดพื้นฐานของการเกิดและการเป็นอยู่ในทุกขณะ โดยมีการอ้างอิงถึงอุปกรณ์ต่าง ๆ ในวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับความหมายและการนำเสนอในทางพุทธศาสนา เทคโนโลยีของการวากยสัมพันธิช่วยให้เข้าใจการสื่อสารในบริบทที่แตกต่างกันมากยิ่งขึ้น เช่น ถูกชี้ให้เห็นถึงคุณลักษณะเฉพาะของบทประพากษ์ซึ่งมีอิทธิพลต่อความเข้าใจในระดับลึก

หัวข้อประเด็น

- วากยสัมพันธิ
- สยกัตตา
- อุปมาลิงค์ตะ
- การพากย์
- ความหมายและการใช้งาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายวากยสัมพันธิ เล่ม ๖ หน้า ที่ 22 เพิ่มเติม พึงเปลี่ยนใช้ให้พอเหมาะ เช่น อุ. ที่ ๕ อัญชลีบทอุปมาลิงค์ตะ โดยมาก อาจเป็นอุปมาวิสังสะก็ได้นั่น จักกล่าวในตอนที่ว่านขูดคุณนาม เว้นแต่บางแห่ง เป็นได้และ เหมาะแต่เป็นอุปมาลิงค์ตะอย่างเดียว เช่น อุ. ที่ ๑ และที่ ๒ สยกัตต ๒. เป็นผูทำเองให้พวกที่เป็นกตัณวจาก เรียกชื่อว่า สยกัตตา อุป. ปุโณย ชายติ อธิบาย: [๑] สยกัตตา หมายความว่า ผู้ทำเอง ในพากย์ ที่เป็นกตัณวจาก อุ. ปุโณย ชายติ (ในแบบ) บุรย่อมเกิด ปุญโโต เป็น สยกัตตา ใน ชาติ เพราะเป็นผูทำคือเกิดเอง อุปสนโต สุข โตติ ผู้สงบรังสืออยู่เป็นสุข [๒] ในบทพากย์วางและคุณพากย์วังค์ หรือในประโยค ลิงค์ตะ ที่ออเต็มบริเวณว่ามีเข้ามาคุมพวกได้ [มักเป็นโหติ] ถ้าเต็มเข้ามา บทประธานก็ลายเป็น สยกัตตา ไป อุ. ลุง [โหติ] เมตกน้อ [๓] บทกรีติที่ประกอบด้วย ดู. ปีจิที่เป็น กตัตา เรียก ชื่อพิเศษว่า ดูตมกัตตา อุ:-: ภูษณะ นาม กายทิณ รกฺขติ วุฏฺฏิ. [อุพพูคิคยะ ๖/๑๘๖] ธรรมดาว่า กิาลุรักษามากยวาเป็นต้นย่อมควร ๒. ยุตโต ปน ดูมาหิ อุปปุตตา อฏิกา นิสสลาย อนุกม ฬฏติย นาเสติ. [อากากน กุลวุปสนม. ๖/๑๒๒]
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More