อาณัตสัมพันธ์และหมู่ชนในพระพุทธศาสนา อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 88
หน้าที่ 88 / 195

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายถึงอาณัตสัมพันธ์ในพระพุทธศาสนาโดยการแบ่งหมู่ชนออกตามชาติและการร่วมธรรม โดยทางวรรณกรรมกล่าวถึงสมมนานและความสำคัญของชื่อที่แสดงถึงหมู่ หรือความเชื่อมโยงกันของหมู่ชนต่างๆ ผ่านการประพฤติธรรมที่ร่วมกัน จะนำกลับไปสู่ความหมายและการสร้างสรรค์ระหว่างชนชาติที่มีธรรมร่วมกัน นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงถึงข้อความในวรรณกรรมที่สะท้อนถึงอาณัตสัมพันธ์ในหมู่พลของพระพุทธศาสนาและการระบุถึงความสำคัญของการเข้าใจในประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในสังคมหรือในศาสนา ซึ่งเน้นการเรียนรู้และประพฤติธรรมร่วมกัน

หัวข้อประเด็น

-อาณัตสัมพันธ์
-การแบ่งหมู่ชน
-กฎชาติในพระพุทธศาสนา
-สมมนาน
-การประพฤติธรรมร่วมกัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายอาณัตสัมพันธ์เล่ม - หน้าที่ 85 พวก-หมู่เหล่า คนอันมีชาติสมกันหรือแตกต่างกัน] กฎ[ หมู่-หมู่เหล่า ชน อันมีชาติร่วมกัน] นิกาย [ หมู่-หมู่เหล่า ชนผู้มีธรรมร่วมกันหรือประพฤติธรรมร่วมกัน ] ยูค[ หมู่ ฝูง-หมู่เหล่าเดียวนอันมีชาติสมอ กัน ] แม่นามที่แสดงหมู่หรือภรรรวมออกจากกันก็จัดเป็นสมุนาน ดูเดี่ยวกัน เช่น ราสี. [ 1 ] เพราะสมมนานนี้ เป็นที่ประชุมของนามอื่นมากด้วยกัน นามนี้ๆ ที่เป็นตัวประชุม จึงยึมประกอบด้วย ฉัฐิวิรัติ พฤวาน อู:- โคณา ยูโค (ในแบบ) 'ผงแห่งโค ท. โคณา สมุ-สัมพันธ์ใน ยูโค. สมุนปูชนีย อูลู มูสุโล อากาศ ชีป. [ ญูษสุภทก ๗/๑๐๘ ] ชัดคำแห่งดอกมะลี สง่าไปนอกอากาศ ตาต อุมทกา ฤก ฤๅลา ปฤพตู นติติ. [ เทวตุต ๑/๑๒๓ ] แนะนำว่า พ่อ, กษัตริย์ผู้มีบรรดาศักดิ์แห่งเรา ก. ยังไม่มี. อ. อื่นๆ เช่น มุตรวาน สุมโค. มิกัน คโณ. ธนูาน ราสิ. [ ๔ ] บท ฉัฐิวิรัติใช้เป็นตัวเนื่องอยู่ในหมู่ มีใช้สมุ-สัมพันธ์ เช่น ใน อำ. ต่อไปนี้ เป็นสามสมสัมพันธ์ อุตติโນ พลกลโย [ สามาวดี. ๒/๙ ] 'หมู่พลของพระองค์' อุตติโน าตติโน. [ สามาวดี. ๒/๕๗ ] 'ชมหมูญาติของตน!'
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More