ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๓ หน้า ๑๖๗
กิริยา (ใน โอวาทิตา)
ในต่างประโยคกันก็ดี เลบอกกับเลขในกดี เข้ากันไม่ได้
สรุปความว่า ปุทพากาลิจิยา (อรรถ) เป็นกิริยาที่ทำก่อนแล้ว
จึงทำกิริยาข้างหลังต่อไป, (การเข้า) ทำก่อนกิริยาได้ ก็ชี้ใน
กิริยานั้น ซึ่งมักขัดเดียกัน ในประโยคเดียวกัน
ปริยายานกาลกิริยา
[๓] ถ้าเป็นกิริยาที่กล่าวชี้กันกึ่งต้น แสดงว่าทำ
สำเร็จแล้ว เรียกชื่อว่าปริยายากาลกิริยา อ. เยน ภาวะ,
เทนุปาสกภูมิ, อุปสงกมิติ ... นิสิทธิ.
อธิบาย : [๑] ข้อว่าเป็นกิริยาที่กล่าวชี้กันกึ่งต้นนั้น
คือ กล่าวชี้กันกิริยาที่มีอยู่ในอภพหนึ่งข้างต้น [ต่างพากัน]
ข้อกล่าวชั้นนั้น คือ ช้างชาตุตุ ช้าโดยอรรถ คือ โดยความ
ช้ากัน แต่ต่างชาตูกัน, แปลว่า ครับ...แล้ว
[๒] ช้างทั้งชตฺ พึงทราบ อุ. ตั้งค่าไว้ :-
เยน ภาวะ,เทนุปาสกภูมิ อุ. นิสิทธิ.
(ในแบบ) พระผู้พระภาคประทับอยู่โดยศากนได เข้าไปเฝ้าล
โดยศากน่าน : ครับเข้าไปเฝ้าแล้ว ... นั่งแล้ว อุปสงกมิติ
ปริยายกาลกิริยาใน นิสิทธิ. [ พึงทราบว่าใน อ. นี้ สมมิติว่า ไม่มี
กิริยอันอยู่หน้า นิสิทธิ. ก็มี เช่น อภิฤาเทวา, ก็เข้าในกิริยานั้น].
โลภ นิติภูมิถวาย ปุปฺพะ; ปุปฺพชิตวา จ ปน น จิรสสลว