การวิเคราะห์และการใช้ศัพท์ในภาษาไทย อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 8
หน้าที่ 8 / 195

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ของวรรณกรรมที่มีความหลากหลายแม้ประสบปัญหาเกี่ยวกับการเข้าสมาคม โดยเสนอว่าศัพท์บางตัวสามารถใช้อย่างเดียวแม้ว่าวิกิติจะไม่ลงตามที่กำหนด อีกทั้งยังมีการแยกประเภทศัพท์ตามลักษณะการประกอบ ซึ่งรวมถึงศัพท์ที่มีอุปสรรค และวิธีการผูกประโยคที่ถูกต้องตามหลักภาษาในบริบทของภาษาไทย โดยรายละเอียดเพิ่มเติมสามารถศึกษาได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

- การวิเคราะห์ศัพท์
- วิกิติในภาษาไทย
- การใช้ศัพท์และอุปสรรค
- การผูกประโยคในภาษาไทย
- รายละเอียดภาษาไทยตามมาตรฐาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๑ - อธิบายว่ายังสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ๕ บทเดียวว. บทอุดมสมบูรณ์ แม้จะมีหลายวิกิติ เพราะเข้าสมาคมโดยวิธี ไม่ลงวิกิติ ก็เป็นบทยเดียวเพราะเข้าสมาคมแล้วไม่เอกใช้เป็น หลายบท วิกิติข้างหน้า ถึงไม่ลง ก็ทักบทย หลงอ. อลิสโซโม่, มนสิกโร, ตายชนวตูดู. [๒] ศัพท์กิริยาจายขาดที่ประกอบวิกิติออกขาดแล้ว ก็เรียก ว่าบท เหมือนกัน อุ. โธด, อานัส, บทที่มีอุปสรรค ในทิพย์หรือศัพท์ อันใช้ดูอุปสรรคในการนำหน้า ก็เป็นบทเดียว อู. สตญาณาติ, อนุตรานติ, สลุฉิโรด, ปฏูรโสโล. แม้บกิริยาก็ดีที่ลง อัพย- ปัจจัย อันจะกล่าวในข้อถัดไปเช่น สุตฺตกา กิโดเดียวกัน. [๓] ศัพท์ที่ลง อัพยปัจ จะย่อว่า ศัพท์ ทั้งหมด อ. พิทักษรา, ปโต, ลาย. [๔] ศัพท์ที่ลง อัพยปัจ เรียกว่า ศัพท์ ทั้งหมด อ. พิทักษรา, ปโต, ลาย. [๕] ศัพท์ต่อไปนี้ ก็เรียกว่าศัพท์ คือ :- ก) ศัพท์ที่แจกด้วยวิกิติยนาดได้ แต่งได้แจกหรือแจกแล้ว แต่ถอนวิกิติยนาดออก อู. ปูพทุธ, นาวิภ. ๒ ศัพท์อุปสรรค. ในการผูกประโยค ย่อมใช้ศัพท์ที่แจกวิกิติแล้ว ไม่ได้ใช้ ศัพท์ที่ยังไม่แจก และอุปสรรคใช้ข้านหน้าานหรืออธิยา ไม่ใช่แต่คำผัง.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More