ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า 98
ตามเดิม ส่วนกัมในธรรมอื่นที่เข้า กับบทนามกิณี เช่น สัมปา-ปุณนิยม คงประกอบด้วย ทุติยาวิตัดตามปกติ.
[๗] ที่ไม่เป็นไปตามนิยมดังกล่าวมาแล้วในข้อ [๘] - [๒] นั้น ก็มี อ. ดังต่อไปนี้ :-
คุสสุ ทิ ปาท อุปปาปฏิราย [ ยมทุปฏิหาริย์. ๖/๒๖ ]
ในภาคเป็นที่ยกย่องพระบาทของพระองค์นั้นแหละ: ปาท อุตตคัมม ใน อุปิจฉน- [ตามนิยมดัง ปาท ควรประกอบด้วยอัญญวิภาคติ เป็นอุตตคัมม.]
มม สาวกาน วนุกตุณา...[ สารีปุตตเดรสุส สาหาย- พราหมณ. ๔/๑๒] ...แกผู้ไหว้อยู่ซึ่งสาวก ท. ของเรา' สาวากน อัญจิฏิมม ใน วนุกตนาม [ ตามนิยมบั้น สาวากน ควรประกอบด้วย ทุติยาวิตัด เป็นอุตตคัมม.]
อิม ปนะ คำ วุตา คุสสุ วิลาสชูปิโต รณโณ มาหจโว อทมว. [ โชติคติถร. ๔/๒๕๓ ] ส่วนมหาอวาดย์ ของพระราชาผู้กล่าวกานนี้แล้วให้ปล่อยเนื้อฉันนั้น ได้เป็นเรนนะแหละ:
คุสสุ ญฏิเกามใน วิลาสชูปิโต. [ ตามนิยมดัง คุสสุ ควรประกอบด้วย ทุติยาวิตัด เป็นอุตตคัมม.]
สตุตโต อนโมนีณ การดูกโม. [ ครททินน. ๗/๕๓ ]
'ผู้ใดจะอ้างพระคตลาให้ทรงทำอณุโมนาน' สตุตโต การดูกม ใน การต. (ตามนิยมดัง สตุตโต ควรประกอบด้วย ทุติย+ วิภาคติ).