ปัญญามีวิกฤติ: ความสัมพันธ์และการใช้กิริยา อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 81
หน้าที่ 81 / 195

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้ กล่าวถึงข้อสังเกตเกี่ยวกับการใช้คำว่า 'ปัญญามีวิกฤติ' และการเชื่อมโยงคำดังกล่าวกับกิริยาในประโยค โดยเน้นการระบุว่าคำใดควรใช้และเมื่อใดที่ควรเข้าใกล้กับกิริยา ทั้งยังมีการอ้างอิงถึงข้อความจากเอกสารที่เกี่ยวข้องเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในหลักการดังกล่าว สุดท้ายยังชี้ให้เห็นถึงข้อเสนอแนะในการเลือกใช้คำต่างๆ ในภาษาอย่างมีระบบและเหมาะสม

หัวข้อประเด็น

-การใช้ภาษา
-ความสัมพันธ์ระหว่างคำ
-การศึกษาเกี่ยวกับกิริยา
-หลักการเลือกใช้คำในภาษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 78 ข้อสังเกตท้ายว่าด้วยปัญญามีวิกฤติ ก. ข้อว่า บทนามนามที่ประกอบด้วย ปัญญามีวิกฤติ เข้ากับ กิริยานั้น หมายความว่า เข้ากับกิริยาโดยมากหรือเป็นพื่น บางแห่ง เข้ากับนามศัพท์และนิวาตมี อุ. - เมยา ปุรเศรษฐ อคโต นุตติ [จุฬาลงกรณ์. ๑๐๙] บุคคล ผู่มาก่อนว่าเราไม่มี โฉเสสนทธิปรม ชน. [บสนานิกโกลส. ๑๒๒.] สันโดษ นั้นเป็นทรัพย์อิ่งกว่าทรัพย์ที่เหลือ. อิโต [อาพารโต] อุทฐิ กัญจิ คุยูปิโต นุตุต. [รูปลนทะ- เรรึ. ๕/๑๓๙] สิ่งที่ควรถือเอา นอกจากอาพานนี้ นิคหนึ่งก็ไม่มี อารา โธ อาวาสญา [อุทธานสถูปนิยมเถร. ๗/๘] ผู้นั้น [อยู่] ใกลจากความสิ้นอาสะ. ยาว มมคมนนา เอ ตุตกี นาม มุ้ง เมตต. [ยมญปูร– หริย. ๖/๘๙] พระพุทธนิรันดร์งแสดงธรรมชื่อเท่าที่เพียงไรแต่อนได้มา แห่งเรา. ข. การเอาเข้ากับนามศัพท์และนิปาด ควรใช้ในเมื่อใดที่จะเข้า กับกิริยา และในเมื่ิอย่าใช้เติมกิริยาเข้ามา เช่น อุ. ที่แสดงแล้ว. ถ้าใช้ที่เข้ากับกิริยา หรืออาจเติมกิริยา ว่า มีสำเร็จเข้า มาได้ก็ขึ้นอยู่กับกิริยาตามหลัก.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More