ความสัมพันธ์ในบทกวีและพระศาสนา : หน้า 179/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้าที่ 176 คฤหดา อปรากัลยิรใน นิสิท. ข้อสังเกต: บทกวีที่ทำหลัง ใช้ประกอบด้วย มาน ปัจจัย บางแต่ไม่เรียกว่า อปรากัลยิร่า เรียกเหมือนอย่างบง วันดา, มาน, ปัจจัยธรรมคู ฯ:- คฤหดา สมเย สฤตา ปวดติตปวรธรรมมฤโก อนุษบพพน คณฤหดา อนาถปีฏกมาหลสุริน ทจปปญฺญาสฎฺฐิ วิสฺ- เชฏวา กริเต เตวตมหวาราณ วิวิรติ มหาชน สกูฒมคู ค จ โมคฺโขมคู จ ปติฏฐายปมโลน. [จตุปาฏิหารณ. ๑/๔e] ในสมัยนั้น พระศาสนาคงมิรีจรัจกาอันให้เป็นไปแล้ว เสด็จ ไปโดยลำดับ ประทับอยู่ในพระอุโบสถวันมหาวีรสว่าสะทัศน์ ๕๔ โคจูสร้างถวาย ทรงยังมหานฺจให้ครองอยู่ ในทางสวรรคฺและทางพระนิพพาน! ปติฏฐายามาโน อัพค้นตร- กิริยาใน วิรติ มุจฺวามว่า ในเวลาที่ประทับอยู่นั้นนั่น ทรงยง มหาชนให้ดำรงอยู่ในนั้นด้วย ถ้าไม่มู่ความเช่นนี้ก็เป็นอัพกันตร- กิริยาของ สกูฒ. เตน โป ปน สมเยน สฤโก เทวามินฺิโก้ อายสมติฺโต มหาศสุตฺตร ปติฏฐาปฏิ ทาน ๓/๓๑ ก็โดยสมัยนั้ันแล ท้าวสักกะออมทรา เป็นผู้ใคร่ จะถวายบิณฑบาตแต่ท่านพระมหากัสลฺป จึงร่มมิดพคูจางุก กรออ้ายอยู ่ วายามโน อันพันตราฆิยาของ สกูฒ. [อธิณิมมิฏฺวา]