ประโคม - ความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า 111 อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 114
หน้าที่ 114 / 195

สรุปเนื้อหา

บทที่ 1 ของประโคมนี้อธิบายถึงความสัมพันธ์ต่างๆ โดยมีการอ้างอิงถึงคำศัพท์และหลักการที่เกี่ยวข้องในศึกษาเรื่องนี้ เช่น กาลกัตมีที่สำคัญและวิธีการจัดทานในเวลาที่สมควร นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์เกี่ยวกับวจสมุนและมาตรฐานที่สำคัญ ซึ่งให้ความเข้าใจในเรื่องของธรรมะและความจริงในชีวิตแบบลึกซึ้ง โดยส่วนใหญ่จะเน้นในประเด็นเกี่ยวกับวิธีการและหลักการใช้คำเพื่อให้เกิดความรู้ที่แท้จริงและเหมาะสม.

หัวข้อประเด็น

- กาลกัตมี
- ทุติยาววิวัฏบัง
- การจัดการทาน
- ธรรมะและความจริง
- วิจัยและคำศัพท์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า 111 สำคัญ. [ ๒ ] กาลกัตมี นี้ ใช้ม ทุติยาวิวัฏบัง อุ:- ดำญฺญา อุญฺญามากกว่า อปฺชฺ. [ ฆ ฺปลนานุเกริฯ ๕/๑๑๑ ] ถึงความนี้พอใจในณะนั้นเอง. อนุโวลสุสํ ติโย มานา นิยมชุลลสุม. [ ฆ ฺญ ฺปลดสุ- เถร. ๑/๑๐ ] บัดนี้เราจัดไม่อนตลอด ๓ เดือน ภายในพระพนนี้. ปุรณตุ หา นฤต. [ ฆ ฺญ ฺปลตู. ๑/๕ ] ย่อมถวาย ทานในเวลานั้นภิกต. วจสมุนจุตรวา อุทิยมปลุติวีรรธา วุฒิสติคุณธรรม วิย อนฺธ. [ สามมาติ. ๑/๔๙ ] ได้เป็นผู้ทรงมาตรและวีรอัน สำเร็จด้วยอุทิ. เหมือนพระเกาะมีพรบา ๑๐๐ ในฉบับของพระ ดำรัสนันท. บท ทุติยาวิตติ คํนี้ เรียกว่า ใช้ในบรรแห่ง สัตตมิ- วิกติ [ เรียกกันว่า ทุติยาวิตติ หักเป็น สัตตมีวิกติบ้าง ] แต่งบางแห่ง มีใจฉลาสัตว์ติ มี จี๋ ฆ ฺ ฆ ฺ ุเป็น อุจชาตํสังโคก็ได้ เช่น ทุติยมฺติ ตติยมฺป [ วารํ ] ขาเทยว. และ ตโย อวเร มม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More