ข้อความต้นฉบับในหน้า
โลกใบนี้ที่เรามาเกิดไม่ใช่โลกแห่งความสนุกสนาน
เพลิดเพลิน แต่เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี เติมบุญเติมบารมี
ของเราให้กล้าหาญขึ้น มีการทำมหากินกับทำมาสร้าง
บารมีเท่านั้นที่เป็นเรื่องหลัก เมื่อถายหยาบต้องกิน ต้องใช้
เราก็ต้องทำมหากินประกอบสัมมาอาชีวะกันไป แต่กิ๕ที่แท้
จริงคือการหยุดนิ่ง
หยุดนิ่งเป็นกฤณียกิจ เป็นงานที่แท้จริงของตัวเราและมูล
มนุษยชาติทั้งหลาย เพื่อให้ใจใส่ พอดตอนสุดท้ายของชีวิตที่เรา
หลิกลิ่เสียงภาพไม่ได้ เราจะต้องให้ได้ภาพที่ดี นี่พูดถึงการตาย
อย่างปกติที่ไม่ใช่โดยอุบัติเหตุนะ เราห็นภาพไม่พัน เพราะฉะนั้น
ต้องให้ใจไล่อาริ
อาทิตย์หนึ่งเรามาปฏิบธรรม เรามาฝึกตรงนี้ ทำให้ได้
ทำให้มี ทำให้เป็น ฝึกกันไปทุกๆ วัน จะต้องสมหวังอย่างแน่นอน
อย่าไปท้อเท่า อย่าไปท้อถอย อย่าไปเกี่ยวร้านนี้เกี่ยวปฏิบัติธรรม
แต่ยืนไปทำอย่างอื่นแทน อย่าไปใช้ชีวิตอย่างนั้นกันนะลูกนะ
เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้จํากัดจริง ที่ผ่านมาทิ้งเปล่าไปเสียตั้ง
เยอะ เพิ่งสร้างบารมีกันไปได้ดิบๆ หน่อยๆ และเวลาที่เหลือ เหลือ
อยู่เท่าไรก็ไม่รู้ นิดเดียวจริงๆ เพราะฉะนั้นจะต้องเอาเวลาที่เหลือ
อยู่เฟ้นน้องนิ่งนี้มาใช้ให้คุ้มค่า ให้เป็นประโยชน์อันสูงสุด ด้วย
การสั่งสมบุญบารมี ทั้งทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น