การเรียนรู้จากความไม่สมบูรณ์ : หน้า 274/340

ท่านสอนว่า มนุษย์ทุกคนไม่สมบูรณ์หรอก ทั้งทางความคิด คำพูด และการกระทำ ถ้าสมบูรณ์ก็ไปนินทาพนันหมดแล้ว แต่ว่าเพราะไม่สมบูรณ์ถึงต้องมาอยู่ในโลกนี้เมื่อไม่สมบูรณ์ก็ต้องมีข้อผิดพลาดบางทางความคิด คำพูด การกระทำ ทางการแสดงออก อย่าไปถือสาเอามาเป็นอามณ์ ถึอสิลลาก็เป็นเรื่องเป็นราว ถ่าไม่ถือสาก็เป็นลมเป็นแล้ง เพราะฉะนั้น สุขทุกข์มันอยู่ที่ตัวเรา เราอยากจะมีสุข เราก็ต้องปล่อยมันไปตามเรื่องตามราวของมัน ถ้าอยากจะมีทุกข์เราก็ไปถือเอาไว้ ดีอาสาหาความว่าเขาไม่น่าพูดอย่างนั้นกับเราไม่ทำอย่างนี้กับเรา แล้วก็เอามาปรุงแต่ง ส่วนคนพูดนั้นเขาหลับเป็นสุขไปแล้ว แต่เรายังมานั่งคิดอยู่ เป็นทุกข์ อย่างนี้ทำให้ไม่สบายกาย ไม่สบายใจ หนักอกหนักใจ ซึ่งจะทำให้ห่างจากเป้าหมายที่เราต้องการไปถึงคือ การเข้าถึงวิชชาธรรมกายและการไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ท่านพร่ำสอนหลวงพ่อ พร่ำสอนตัวเองตลอด เพราะฉนั้นวิชชาธรรมกายของท่านจึงโดดเด่น เพราะท่านไม่ได้สนใจเรื่องอะไรเลย จนกระทั่งได้รับการรับรองยืนยันจากพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารว่า เป็น "หนึ่งไม่มีสอง" ก็เพราะการฝึกตัวของท่าน สอนตัวเองของท่าน เป็นกัลยาณมิตรให้กับตัวเอง จึงทำให้ได้รับการยกย่องชนชม ——————————————————————————— "งงี้! เท่านั้น!!!" ๒๕๒๒