การส่งใจสู่ศูนย์กลางกาย : หน้า 207/340

อย่าพึ่งท้อนะลูกนะ เปลี่ยนวิธีใหม่ เมื่อเรานึกถึงแล้ว มันติ้ง มันมิน ไม่มีความสุข ก็ใช้วิธีหนี้หนึ่งคือ ไม่ต้องไปนึกถึงนิมิต วางใจของเราให้หยุดนั่งอยู่ที่กลางท้อง ในตำแหน่งที่เรามั่นใจว่าเป็นศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ก็ได้ วางเลยๆ นิ่งๆ จะบริการถวายสัมมาอะระหัง เป็นเพื่อนด้วยก็ได้ หรือจะนาวนาก็ไม่เป็นไร ไม่ผิดวิธีนะลูกน่ะ เมื่อเอาใจมาส่งใจไว้กลางกาย ก็อดกังวลไม่ได้ อดความหา ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ได้ายยแก้ไขก็ไม่สำเร็จสักที เป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี เป็นหลายปีมาแล้ว ให้อยู่อย่างนี้นะลูกนะ ถ้าหากเรานึกว่าศูนย์กลางกายอยู่ในตัวเราแล้วมันดีงั้นเปลี่ยนใหม่ นึกว่าตัวเราไปอยู่ในศูนย์กลางกายที่ขยายแล้ว โตเต็มห้อง โตเต็มสภา โตไปสุดขอบฟ้า ศูนย์กลางกายขยายไปแล้ว กายของเราเป็นองค์พระที่ใส่เป็นเพชร ใส่แก้ว นั่งนี้ๆ อยู่ ใจยังตรงไหนก็ได้ที่เรารู้สึกสบาย อาจจะเป็นฐานที่ 1 ก็ได้ ฐานที่ 2 ก็ได้ ฐานที่ 3 , 4 , 5 , 6 , 7 ก็ได้ ตรงไหนสบาย เราก็เอาใจไปไว้ตรงนั้น แล้วก็สมดิว่าว่าเรานั่งตรงกลางศูนย์กลางกาย เป็นศูนย์กลางของสรรพสิ่งและสรรพสัตว์ทั้งหลาย อย่างนี้ก็ได้นะ #แก้ลูกนิมิตตา | 205