บำบัดนิมิตและการฝึกภาวนา : หน้า 38/340

บำบัดนิมิต-บำบัดมวลนา ถ้าใจของเรายังตั้งมั่น ยังแนบไปแนบมา คิดไปในเรื่องราวต่างๆ ก็ต้องกำหนดบริกรรมมนต์ขึ้นเป็นดวงใสๆ หรือพระแก้วใสๆ เอาไว้ แล้วประคองใจด้วยบริกรรมภาวนาสัมมาอะหังเผื่อไปเลย แต่ถ้าหากว่า เราคุ้นเคยกับศูนย์กลางกายฐานที่ ๓ แล้วใจไม่ได้แนบไปคิเรื่องอื่น เราก็แค่แตะใจเบาๆ หยุดนิ่งเฉยๆ ในกลางกาย พอเรานึกว่าจะรวมใจหยุดตรงนี้ จะมารวมอยู่ตรงนั้นเลย โดยไม่มีความรู้สึกว่ากดลูกน่ยน์ดาไปดุ คือ เราลิ้มเรื่องลูกน่ยน์ดาไปเลย ถ้าเราทำเป็นกันแล้ว เราจะคุ้นเคย พอหลับตา ใจ ก็จะรวมไปรในกลางกายกลางท้อง แล้วมีความรู้สึกว่าตัวโล่งขึ้น โล่ง โปร่ง เบา สบาย เป็นความรู้สึกพึงพอใจ กับการทำอย่างนี้ ฝึกภาวนาให้ชำนาญ เมื่อใกล้กลับมาอยู่ที่ตั้งดังเดิม ถ้าทำเป็นแล้ว จะคุ้นเคยกับการวางใจ ซึ่งต้องอาศัยการฝึกฝน เหมือนกับการทำงานทุกประเภท งานทางโลก เราก็ต้องฝึกฝน ลำลูกลูดลูกคนกันไปก่อน กว่าจะตั้งหลักได้ งานภายในซึ่งเป็นงานที่แท้จริงของชีวิตก็เช่นเดียวกัน ต้องอาศัยการฝึกฝน ให้มีชั่วโมงหยุดชั่วโมงนึ่ง ชั่วโมงกลางกายให้มากๆ ...ช่o-เปี๊ย!!! | ๓๖