ฐานที่ ๗ ต้นทางพระนิพพาน : หน้า 77/340

ฐานที่ ๗ ต้นทางพระนิพพาน ที่นี้ถ้าจะไม่ไปเกิดเหมือนพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ตั้งหลายที่ท่านไม่ต้องรีเมวน่าตายเกิดแล้ว ท่านจะเริ่มต้นที่ฐานที่ ๗ เอาใจของท่านมาหยุดนิ่งที่ตรงนี้ คือ ปลดปล่อยเครื่องกังวลทุกอย่าง คน สัตว์ สิ่งของ เพราะสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไปหมด ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่มีชีวิต จะเป็นต้น หมวกกากไม้ ภูเขาเลากา ตึกрамบ้านช่อง รถา ผู้คน แม้กระทั่ง โลกใบนี้ ถึงเวลานั้นก็ต้องผุ่ต้องพัง ต้องเสื่อมสลายไป ร่างกายเราก็เช่นเดียวกัน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลายไป ทุกสิ่งล้วนไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น ชีวิตเป็นอย่างนี้ซ้ำซากๆ เกิดกันมานับพันชาติด้น ไม่ว่าจะเกิดเป็นคนชั้นล่าง ชั้นกลาง ชั้น สูง ล้วนแต่ไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น การเกิดบ่อยๆ ก็เป็นทุกข์บ่อยๆ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและ พระอรหันต์ทั้งหลาย ผู้มีบารมีแก่ๆ ท่านจะมองเห็นชีวิตอย่างนี้ว่าไม่เป็นแก่สาร เพราะต้องตกอยู่ภายใต้อุฏ ของความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนิจจา และกฎแห่งกรรม การกระทำทางกายทางวาจา ทางใจ ไม่ว่าดีหรือชั่วล้วนมีผลทั้งสิ้น ถ้าดีผลคือ สุคติ ถ้าชั่วก็ไปอบายวนไปเวียนมาตามนี้ กันอย่างนี้ เพราะว่ามีมาร ๕ ผง คอยคุมอยู่ โดยมีฉากหลังในฉากหลังบังดับกันอีกทีหนึ่ง สมาธิเหมือนเส้นผมบังภูเขา | ७๕