ทุทธกาวภายใน : หน้า 172/340

ทุทธกาวภายใน ที่ต้องให้เอาใจมาอยู่ตรงนี้ เพราะว่าศูนย์กลางกายฐานที่ 3 นี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางเข้าไปสู่ภายใน ที่จะทำให้เราเข้าสู่พระรัตนตรัยในตัว อย่างที่เราได้ยื่นคำว่า ไตรสรณคมน์ คำว่า คมน์ หรือ คม นะ (คะ-มะ-นะ) แปลว่า เคลื่อนเข้าไป หรือเล่นเข้าไปสู่ภายใน เพื่อให้ถึงพระตนะทั้ง 3 คือ พุทธะธรรมนะ สังธรรมะ ที่มีอยู่ภายใน ตัวของเรา ของมนุษย์ทุกคนในโลก อย่าว่าแต่มนุษย์เลย แม้แต่เทวดา รูปพรหม อรูปพรหม สรรพสัตว์ทั้งหลายที่อยู่ในวัฏฏะก็มิพระรัตนตรัยอยู่ในตัวทั้งนั้น แต่ไม่รู้ว่ามีเท่านั้นเอง บางทีก็เรียกว่าทุกภพภะคือ ภาวะของความเป็นพุทธะ เป็นผู้มี ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ผู้รู้ รู้อะไร คือ รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ก่อนมาเกิดมาจากไหน ทำไมอะไรคือเป้าหมายชีวิต แล้วเราจะไปสู่เป้าหมายนี้ได้อย่างไร จะเริ่มจากตรงไหน เป็นต้น จนกระทั่งรู้เรื่องราวการเวียนว่ายตายเกิดของตัวเราและสรรพสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายในสงสารวัฏ รู้เรื่องราวและวิธีการที่จะนำออกจากทุกข์ จากวัฏฏะ จึงเป็นเสมอ ผู้ตื่น แล้วจากหลับ หลับด้วยกิเลสที่ทำให้จิตวุ่นวายแต่ในโลกมายา ไม่ใช่โลกแห่งความเป็นจริง ตื่นแล้ว หลุดแล้ว พันแล้ว จึงเป็น ผู้เบิกบาน คือ ใจจะขยายเป็นอิสระ เป็นตัวของตัวเอง (โธ่-เถิด-อร่อย!!!) ๑๒๐