ใจเคลื่อนเข้าสู่ภายใน : หน้า 45/340

ใจเคลื่อนเข้าสู่ภายใน ลูกทุกคนจึงจำเป็นจะต้องศึกษา ฝึกฝน ทำความเพียรของเราต่อไป วางใจให้เป็นกลางๆ ไม่ให้มีความยินดีหรือโกรธร้ายบังเกิดขึ้น ให้ใจเป็นกลางๆ ให้ได้สมดุลของใจ นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ เดี๋ยวเราจะดึงเข้าไปเอง ใจเข้าไปสู่ภายใน จะค่อยๆ เคลื่อนไปเหมือนน้ำที่ไหลริน เข้าไปอย่างนุ่มนวล จะค่อยๆ ใส่ สว่าง เห็นดวงธรรมภายใน บางครั้งก็เหมือนดวงดาวในอากาศ เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ บ้าง เหมือนพระอาทิตย์ยามเย็นวันบ้าง โตวก้นบ้อง ไม่แดงของใบบ้าง ใส่บริสุทธิ์ ประดุจเพชรที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิเลย ใสเหมือนน้ำบ้าง ใสเหมือนกระจกดำช่องเขา หน้าเบาบ้าง หรือใสเกินใส่บ้าง อะไรจะเกิดขึ้นมาก็อย่าให้ความยินดีร้ายเข้ามาคอบำำใจของเรา ให้หยุดให้เนอย่างเดียว เฉยๆ ยึดหลักหยุดนึ่งเป็นหลัก วางใจเป็นกลางๆ สบายๆ อย่างนี้ จึงจะถูกหลักวิชาชา ช่างนี้อากาศกำลังดี แม้จะเป็นยามบ่ายหลังอาหารกลางวัน ก็ตาม แต่จิตของลูกๆ เป็นจิตที่ห่างไกลจากนิทรธรรม กำลังมีจิตที่ผ่องใส ก็ให้ฝึกใจ วางใจเบาๆ จะกำหนดบรรธรรมินิมิต ควบคู่กับบรรธรรมภาวนา หรือจะบวกนาสมมติอย่างเดียว หรือจะไม่ทำอะไรก็เลย อยากจะนั่งเฉยๆ ก็ได้ ต่างคนต่างนั่งกันไป เงียบๆ นะ อานิสงส์การฝึกใจ | ๙๓