การมองผ่านและการตรึกในปฏิบัติธรรม : หน้า 127/340

ที่นึกได้ชัดมากมืออยู่ไม่ถึง 1 เปอร์เซ็นต์ เป็นเพราะบุญเก่าของเขาที่ส่งสมาธิปฏิบัติธรรมกันมายาวนานนักพบนักชาติไม่ถ้วน เขาสมามาก พอถึงเวลาติรีถึงดวงใส เขานึกได้ชัดใส แม่ม อย่างนี้มีไม่ถึง 1 เปอร์เซ็นต์ แต่ส่วนใหญจะมีอยู่ 99.99 เปอร์เซ็นต์ ที่นี่กใหม่ๆ ไม่ค่อยชัด และมักจะเป็นทุกข์ใจมั่นไม่ชัดไม่ยอมรับว่ารองไม่ชัด เหมือนคนไม่มีเงินไม่ยอมรับว่าเรายังไม่มีเงิน จะไปทำอย่างเศรษฐีเขา อย่างนี้ลำบาก เมื่อไม่ชัด มีให้ดู แค่นี้ เราก็ยอมรับสภาพว่ามีให้ดู แค่นี้ เราก็ดูไปแค่เฉยอย่างสบายๆ นิ่งๆ ไปเรื่อยๆ มองผ่านๆ คือ จะว่ามองดวงอย่างจริงจังก็ไม่ใช่ จะว่าไม่มองดวงในกลางท้องก็ไม่ใช่ อยู่ในระหว่างครึ่งทาง มองผ่านๆ อย่างนี้จะเรียกว่า การตรึก คือ นักอย่างเบาๆ สบายๆ มองผ่านๆ จะว่าดั้งใจมองก็ไม่ใช่ จะว่าไมตั้งใจมองก็ไม่เชิง อยู่ระหว่างตั้งใจ ก็ไม่ใช่ ไม่ตั้งใจก็ไม่เชง อย่างนี้เรียว่ามองผ่านๆ นี้คือการตรึก เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ ตรึกอย่างนี้ให้ได้ตลอดเวลา อย่าเฝลไปคิดเรื่องอื่น แต่ถ้าหากเฝลเพราะใจเราคุ้นที่จะไปคิดเรื่องอื่น ก็ปล่อยมันไป อย่าไปรังวล พอรู้ตัวเราเริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ ให้มีความสุขทุกครั้ง อย่าเป็นทุกข์ใจ เมื่อใจเบาไป เราก็ประคองดึงกลับมาใหม่ เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ คลายๆ กับการรับประทานข้าวทุกวัน พอเราตื่นนอนล้างหน้าล้างตาเสร็จ ถึงเวลารับประทานอาหาร ข้าวก็ข้าว