การตายอย่างสง่า : หน้า 247/340

มา ๒ นิ้วมือ ท่านจะให้ค่อยๆ เห็นไปตามลำดับ แต่การปฏิบัติทุกครั้ง เราอาจจะทำอย่างนั้นหรือดังมาว่า ที่ ๓ เลยก็ได้ เพราะฐานที่ ๓ ตรงนี้ ท่านบอกว่าเป็นที่เกิด ที่ดับ ที่ลับ ที่ติเต, มันสำคัญตรงนี้ เกิดตายหลับตื่นอยู่ที่ตรงนี้ จึงต้อง ศึกษาเอาไว้ เพราะเราต้องตายกันทุกคน ตายให้เป็น ตายก็ต้องตายให้เป็น ตายอย่างสง่ามโดยไม่หวาดหวั่น ต่อมรณภัย โดยการหยุดใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๑ ให้ใจใส บริสุทธิ์ ไม่ให้หงุ ไม่ให้วิตกกังวล ถ้าจะฟัง จะคิดเรื่องอื่นก็เปลี่ยน เรื่องคิด ให้มาคิดเรื่องบุญกุศล ที่เราจำได้ก็ได้ จะบุญเล็ก บุญกลาง บุญใหญ่ แค่ไหน นึกให้ได้สัญญาหนึ่ง เดียวก็จะไป ดึงดูดบุญอื่นๆ มารวมกัน ทำให้ใจเราใส บริสุทธิ์ จะรวมเป็นดวง ใสๆ หรือองค์พระใสๆ เวลาตาย ใจจะเคลื่อนจากฐานที่ ๗ ไปฐานที่ ๖, ๕, ๔, ๓, ๒, ๑ แล้วก็ไปแสวงหา ที่เกิด นี่เป็นวิธีเตรียมตัวเตรียมใจ เอาไว้ สำหรับทุกๆ คนที่จะตายอย่างสง่าม โดยถูกหลักวิชชา ตายแบบผู้ดีดีกว่าตายแบบผู้ไม่รู้ เพราะว่ายังไงก็ต้อง ตายกันหมด ถ้าใจใสสุดก็คือเป็นที่ไป แต่ถ้าใจหมองมีแต่ภาพบาป หรือฟุ้งซ่านไป สมดิเรวก็วัตกังวลเรื่องเจ็บป่วย จะตายแล้วใจ มันหมอง บาปก็ได้ช่อง ภาพบาปก็ฉายให้เห็น ใจก็หมองหนัก เข้าไปอีก ใจหมองทุกคติเป็นที่ไป สติปัฏฐาน ๔ | ๒๕๔