การปฏิบัติธรรมอย่างมีสติ : หน้า 135/340

ไม่อย่างนั้น บางทีเราตั้งใจจนเกินไปทั้งเนื้อทั้งตัว เห็นองค์พระ เห็นดาว แต่เกลียด ติง แล้วไม่ไปไหนเลย นิ่งแล้วเหนื่อย ติดมาอย่างนี้ ๑๐ ปี ก็ ๒๐ ปี ก็ เพราะฉะนั้นต้องเข้าใจให้ดี ทำให้ถูกวิธี แล้วเราจะมีความรู้สึกเป็นสุข สุขกับการปฏิบัติธรรม จะไม่มีความรู้สึกว่าพยายามนั่งหรือฝืน นั่ง ความสุขจะค่อย ๆ ขึ้น หรือเราได้ยินว่าหลังแล้วมีความสุขจากการเห็นองค์พระ แต่เห็นองค์พระแล้วความสุขยังไม่มี ยังกระด่างอยู่ ก็ช่างมันนะลูกนะ ให้มีความยินดีดีกับการเห็นองค์พระชัดใสสว่างแตยังไม่มีความสุข ดูเรื่อย ๆ ไปก่อน พอใจจะเอียดหนักเข้า องค์พระท่านก็เปลี่ยนไป สมบูรณ์ขึ้น ความสุขก็จะเพิ่มพูน ค่อย ๆ มา ค่อยเป็นค่อยไปอย่างนี้ ต้องสม่ำเสมอ มันฝึกปฏิบัติธรรมให้ได้อย่างสม่ำเสมอทุกวันทุกคืน อย่าให้ขาดเลยแม้เพียงวันเดียว ความละเอียดย่อมจะเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงจุดที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายต่อไปได้ ถ้าหากลูกทุกคนได้ทำอย่างที่หลวงพ่อแนะนำ ไม่พึงผ่าน ๆ เดี๋ยวจะทำได้กันทุกคน อากาศกําลังสบาย กําลังสดชื่น วางใจนิ่งๆ ดูสิ่งที่มีให้ดู จะเป็นความมืด จะเป็นดวง จะเป็นองค์พระหรือเป็นอะไร ก็ ดู ไปเรื่อย ๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น อย่าลืม นะ จงตั้งใจให้ไม่ใช่ จะว่าไม่ตั้งใจก็ไม่ใช่ มันกลางๆ ผ่าน ๆ สบาย ๆ ใจเย็น ๆ