การฝึกใจให้หยุดนิ่งในธรรมะ : หน้า 108/340

ธรรมะมีอยู่แล้วในกลางกาย ทำใจให้หยุดให้เนิ่งๆ สบายๆ เพราะว่าพระธรรมกายซึ่ง เป็นพี่พี่ที่ละสักนั้นมีอยู่แล้วในตัวของเรา ดวงธรรมใสๆ ก็ กายภายในและพระธรรมกายมีอยู่แล้วในตัวของเรา แต่ว่า เป็นของละเอียดยิ่ง เราจะเข้าถึงท่านได้ เห็นท่านได้ ต่อเมือใจ ของเราละเอียดเท่านั้น ใจของเราละเอียดเท่านั้น ก็มีเพียงประการเดียว คือ ใจ ต้องหยุดต้องนิ่ง ไม่ชัดส่ายคิดฟุ้งซ่าน ไปในเรื่องอื่นๆ เรื่องคน สัตว์ สิ่งของ ใจต้องหยุดนิ่ง ถึงจะละเอียดและความสงบภายในก็จะ บังเกิดขึ้น ความสงบทำให้เกิดภาพ ภาพภายในที่มีอยู่แล้ว หน้าที่ของเรามีเพียงแค่นี้ คือ หยุดกับนิ่ง ให้มีสีต กับสบาย สม่ำเสมอ หมั่นสังเกต ดูว่า เราทำใจหยุดนิ่งพอดีไหม ติ้งเกิน ไปเพราะความตั้งใจ หรือว่าหย่อนเกินไปเพราะขาดความตั้งใจดี อะไรที่มันขาดหรือเกิน มันก็ไม่ดีทั้งนั้น เราก็ต้องหมั่นสังเกต เพื่อ ปรับให้สุกสวรรค์แห่งความพอดี สังเกต...นั่งถูกหลักวิชาใหม่ การฝึกใจให้หยุดนิ่ง ก็คือการแสงหาความพอดีนั้นเอง ความพอดีในการปฏิบัติธรรม ให้สังเกตดูที่ความพึงพอใจ เมื่อเรา วางใจอย่างนี้ นิ่งอย่างนี้ รู้สึกไม่ตึงเกินไป ไม่หย่อนเกินไป มีความ พึงพอใจ แม้มันยังมีอยู่ ยังไม่มีภาวะอะไรให้ดู ความพึงพอใจนี้