การเจริญในบารมีและกายธรรม : หน้า 181/340

นอกจากผู้มีบารมีเจริญจริงๆ ที่พรวดยานกายเหล่านี้ไป คือ กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม ไป ถึงกายธรรมไปเรื่อยๆ ถึงโสรสรรค์คนั่นเลย พรวดยานเลย หรือ เหมือนอย่างฟังธรรมจากพระสัมสัพุทธเจ้า ถูกส่วนบารมีเต็ม เปี่ยมแล้ว พรวดยานเป็นพระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ ซึ่งก็ือกายธรรมมันเอง ที่ซ้อนอยูภายใน ลักษณะโตใหญ่ ขนาด ความใส่ไม่เท่ากัน ถ้ากายธรรมพระโสดาบัน หน้าตัก ๕ วา สูง ๕ วา วัดจากความกว้างของหน้าตัก ความสูงตั้งแต่พื้นอาสนะที่ท่านนั่งหรือแผ่นฉมานั้น เป็นแนวดิ่งถึงปลายเกตุดอกบัวตูม ขนาดแตกต่างกันตามกิลาสที่บัญฑับบัญชาอาหมิ ใ ห้ หลอดจากสังโยช์ตรงนี้ ก็ไปเจอสังโยช์ตรงนั้น ก็จะหุ่มเป็นชั้นๆ เข้าไป จนกระทั่งหลุดล่อนเปลือยไปเลย เหมือนเท่านี้เนื้อกับเปลือกไม่ติดกัน เนื้อขามกับเปลือกไม่ติดกัน พรอวไป แต่ก็ต้องผ่านในแต่ละกาย แต่ผ่านอย่างรวดเร็ว ด้วยกำลังบารมีที่ได้ส่งสมมา ก็ฉุดพรวดยานอย่างนี้ก็มี ที่นี่เราจะต้องทำอย่างไร ในกรณีองค์พระเกิดขึ้นในตัวเมื่อใจนิง เราดูเฉยๆ ไม่ต้องไปคิดว่า ใช่หรือไม่ใช่ คิดไปเองหรือว่าเกิดขึ้นจริงๆ ซึ่งตรงนี้มักจะตกน้ำตาย พอไปถึงจริงๆ แล้ว แม้ได้ยินอย่างนี้ ไปถึงจริงๆ ก็ล้ม แต่ตราบใดที่ยังมีคำถามเกิดขึ้นมาอย่างนี้ แสดงว่ายังถึงไม่จริง ถ้าถึงจริงแล้วมันหยาสงสัยไม่มีคำถามเหล่านี้ ไม่มีในความคิดว่า ถึงจริงหรือไม่จริง เมื่อเข้าไปถึงแล้วจริง