การศึกษาวิชชาธรรมกายและการเข้าถึงธรรม : หน้า 273/340

เมื่อมายุ่งกับพระเดชพระคุณหลวงปู่แล้ว ท่านก็ตั้งหน้าตั้งตาศึกษาเล่าเรียนวิชาธรรมกายอย่างเอาจริงเอาจัง แม้จะมีสิ่งที่ชวนใหงงหงิด งุนง่าน ฟุ้งซ่าน รำคาญใจ ขุ่นเคืองใจ ขุ่นมัว ท่านก็ไม่สนใจในสิ่งหล่านั้น สอนตัวเองได้ว่าเราเกิดมาหาความสุข สุขทุกข์มันอยู่ที่ตัวเรา ใครจะกระเทกกระแทก จะพูดจาแสดงกิริยาอาการอย่างไรก็แล้วแต่ ท่านไม่ได้รับเอาไว้เลย ไม่สนใจ ไม่ถือสา และไม่เอามาเป็นอารมณ์ มุ่งจะศึกษาวิชชาธรรมกายอย่างเดียว เพราะฉะนั้นท่านจึงใส่สว่างใสสว่างหวังในการศึกษาวิชชาธรรมกายได้ คุณยายอาจารย์ฯ ท่านเคยสอนหลวงพ่อบ่อยๆ ว่า ให้มองข้ามข้อน ข้อผิดพลาดของเพื่อนมนุษย์เสียบ้าง ใจเราได้เบาสบาย แล้วให้เอาความสงบนี้มาปฏิบัติธรรม จะได้เข้าถึงธรรมได้อย่างง่ายๆ จะได้สมหวังในชีวิต ถ้าใติดในข้อนข้ามข้อผิดพลาดของเพื่อนมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นคนใกล้ คนไกล หรือใครๆ ก็ตาม เอามาคิดแล้วมันก็กลุ่มยิงามปรุงแต่งมายาขยายความคิด มันก็จะขยายความทุกข์ เมื่อขยายความทุกข์ ใจก็ไม่เบาสบาย ใจจะหนัก ถ้าใจหนักขุ่นมัวเรื่อร้อนอย่างนี้ก็จะห่างไกลจากการเข้าถึงธรรม จากการเข้าถึงวิชชาธรรมกาย ท่านอบรมร่ำสอนกันมาอย่างนี้เรื่อยๆ