ข้อความต้นฉบับในหน้า
เดี๋ยวก็เห็นไปตามลำดับ เห็นดวงธรรมต่างๆ ผุดผ่านขึ้นมาจากกลางดวงนั้น เหมือนจุดศูนย์กลางดวงนั้นขยายออกมาเป็นดวงใหม่ที่ใส่กว่า สว่างกว่าเดิม ละเอียดกว่านี้ เราจะเทียบได้ทีเดียว คือ เหมือนสัมผัสได้เลย ความละเอียดของดวงธรรมที่ดิ้นไปข้างใน จะนุ่มเนียนเนียนกว่า กัน จะเนียนตา ละมุนละไม เหมือนเราถือดวงแก้วส่องกระจกอย่างนั้นแหละ ดวงที่เราถือมันหยาบ แต่ดวงในกระจกจะละเอียดไปอีกชั้นหนึ่ง อันนั้นก็เป็นข้ออุปมา แต่นี่ก็คล้ายๆ อย่างนั้น แต่ละละเอียดกว่า เพราะมันโปร่งเบากับความรู้สึกที่ละเอียดยิ่งๆ นุ่มเข้าไปเรื่อยๆ
ยิ่งละเอียด ยิ่งขยาย ใจขยายเข้าไปเรื่อยๆ ก็จะเป็นไปในทำนองอย่างนี้ แต่ความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น ไปถึงดวงศิลา ดวงสมาธิ ดวงปัญญา ดวงวิญญุตติ ดวงวิญญุตติญาณทัสสนะ
กายมนุษย์ ละเอียด
เราก็จะเข้า ถึงภายใน เรา รู้จักตัวของเรา ต่อเมื่อเข้า ถึงกายมนุษย์ละเอีย ดที่เหมือนตัวเรา แต่ล่าสุดในท่านั่ง ทำสมาธิ่งสงบสง่างาม แต่กายภายนอกจะอ้วนจะผอมดำขาว แค่ไหนก็แล้วแต่ แต่กายละเอียดภายในของเราจะดูดีกว่านี้เยอะ จะใส่ดูนี้น่ำสมาธิหนึ่ง
ความรู้จะเพิ่มขึ้น คือ แต่เดิมรู้ว่ากายหยาบเป็นตัวเรา เป็น ของของเรา ถ้าเข้าถึงตรงนี้ก็เป็นแค่เพียงตัวเรา แต่ไม่ใช่ของเรา ถ้าเป็นของเรา เราก็ต้องบังคับได้ ให้มันสะอาด ให้มันหอม
(จบ..น่ะ..!-!! ) ๑๐๖