การฝึกจิตให้หยุดนิ่ง ง่ายแต่ลึก เล่ม 5 หน้า 193
หน้าที่ 193 / 340

สรุปเนื้อหา

การหยุดใจให้เกิดความสงบเป็นกระบวนการที่ต้องฝึกฝน โดยเฉพาะในช่วงแรกซึ่งอาจจะยาก เนื่องจากความคิดมักจะหลุดลอยไปในเรื่องราวต่าง ๆ การมีวิธีการที่ถูกต้องจะทำให้การหยุดใจไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คิด ซ้ำยังมีเทคนิคในการทำให้ใจหยุดนิ่งแม้จะยังไม่รู้จักหรือไม่สามารถจดจ่อได้ โดยเน้นที่การนำจิตไปสู่ความสงบและหยุดนิ่งเพียงเท่านั้น การทำเช่นนี้จะส่งผลดีต่อการพัฒนาสมาธิและการควบคุมจิตใจ

หัวข้อประเด็น

-การฝึกจิต
-สมาธิ
-ความสงบ
-การหยุดนิ่ง
-การพัฒนาจิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ยากตรงหยุดนรถ สำคัญตรง หยุดดีแหละ ต้องฝึกให้ได้ มันจะยากตอนแรก เพราะเราไม่คุ้นเคยกับการอาใจนหยุดนิ่งอยู่ภายใน เราปล่อยให้ ใจเดลิดเปิดเปิงไปนึกถึงเรื่องราวต่างๆ ในคน สัตว์ สิ่งของ เรื่อง ที่เราเคยศึกษาล่าเรียนหรือที่ต้องทำมาหากิน ซึ่งเราค้นเคย ถูก ความอยากกระตุ้นออกไปให้เราไปติดในสิ่งเหล่านั้น ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ อะไรต่างๆ จะยากตอนแรกนิดหน่อย แต่ก็ยากไม่มาก ถ้าหากเรา รู้วิธี ก็ไม่ยาก ประกอบใจ ดังนั้น ต้องประกอบใจให้หยุดนิ่งด้วยบริการมาภาม สัมมา อะไรทั้งเรื่องไป ไม่ต้องทำอะไรนอกเหนือจากนี้ ประคองใจไป เบาๆ ที่นี่ถ้าบริกรรมมิเต็ดไม่ออก ก็ไม่ต้องไปนิด นิ่งๆ เถอะ แค่บีบเลอกตาให้ขนตาชนกัน ขนตาของบีบเลอกตาบนก้นขนตา ของบีบเลอกต่ำแค่สัมผัสกัน และหลังจากนั้นลืมไปเลยว่า เรา มีลูกนิยัต ตา นิ่งๆ นุ่มๆ สบายๆ นึกไม่ออก ก็ไม่ต้องไปนิด ไม่ เห็นก็ไม่เป็นไร วัตถุประสงค์ต้องการเพียงหยุดกับนิ่ง สัญญาณแห่งความสำเร็จ ๑๙๐
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More