การศึกษาเกี่ยวกับพระรัตนตรัยและการฝึกใจ : หน้า 43/340

เมื่อเราเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวแล้ว เราแทบไม่ต้องไปถามใครเลยว่า นี่คือที่พึ่งที่จริงใช่หรือไม่ พอถึงตรงนั้นแล้วเราจะทราบด้วยตัวของเราเอง จะมีญาณทัสสะเกิดขึ้น แล้วมีธีรมักจู้แจงแจ้งขึ้นมาเอง เข้า ถึงใหม่ๆ ต้องรักษายิ่งชีวิ ต ต้องอาศัยการฝึกไปเรื่อยๆ ฝึกฝนไป ได้ใหม่ๆ ในระดับกุศลนิพิต เห็นแสงสว่าง เห็นดงธรรม เห็นองค์พระใส หรือกายภายใน ก็อย่าชะล่าใจ ต้องรักษาเอาไว้ให้ยิ่งกว่าชีวิตของเรา แล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ใจจะเคลื่อนไปสู่ภายใน ในระดับที่เป็นจรรยา คือ เป็นพระธรรมกายจริงๆ ที่มีลักษณะมหาบุรุษครบถ้วนทุกประการ มีเทวดาดาบวตุ พึ่งอยู่บนจอมกระหว่ มบนพระเศียรที่เส้นพระเกศรายกันอย่างเป็นระเบียบ ขดเวียนเป็นทักษิณาวรรต เราจะเริ่มแจ่มแจ้งเรื่องลักษณะมหาบุรุษ เมื่อเราได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว เพราะฉะนั้น เห็นใหม่ๆ ได้ใหม่ๆ อย่าไปชะล่าใจ อย่าไปคิดว่า ทำเมื่อไหร่ก็คงทำได้ เพราะความจริงอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นเสมอไป เพราะว่าใจเรังไม่มั่นคง ยังมีสิ่งต่างๆ ที่มาทำร้ายเรา บางครั้งกระทบแล้วก็กระเทือน บางครั้งกระทบแต่ไม่กระเทือน เพราะฉะนั้นดีที่สุด ปลอดภัยที่สุดก็ คือ ฝึกกันไปเรื่อยๆ อานิสงส์การฝึกใจ | ๑๑