การทำสมาธิอย่างสงบ : หน้า 129/340

อย่างเช่น ตรีกี นกถึงดวงใส ตรีกีอย่างสบาย ๆ ถ้าตรีกไม่ได้ หรือพยายามทำอย่างที่แนะนำยังไม่ได้อีกก็ช่างมัน วางใจนิ่งเงย ๆ ทำใจให้ใจ ๆ ให้เย็น ๆ ต้อนรับความมึดดีที่มีอยู่ด้วยความปีติยินดี เหมือนเราได้รับรางวัลที่เกินควรเกินคาดมีความปลื้มปิติยินดีอย่างนั้น ถ้าหากเรานึกไม่ออกก็ช่างมัน ไม่ต้องไปนึกเลย นิ่งเงียบ สบาย ๆ จงวางสมามือระหว่างก็ได้ หรือจะไม่วานก็ได้ ค่อย ๆ ประคองใจไปอย่างสบาย ๆ ถ้ามือก็ชุบ ถ้าง่วงก็ปล่อยให้ลับ ถ้าพูดก็ลิ้มตา พอหายก็ว่ากันใหม่ ปรับวิธีการอย่างนี้นะ ค่อย ๆ ปรับไป ใจต้องเย็น ๆ ใจต้องสบาย ๆ ต้องแช่มชื่น นั่งแล้วอย่างน้อยต้องไม่มีความทุกข์ ไม่มีความเครียด ไม่ใช่ว่าไม่ได้ นั่งแล้วรู้สึกว่าอารมณ์จะสบายกว่าตอนนั่ง อย่างนี้นั่งไปก็ไม่เกิดประโยชน์ นั่งแล้วต้องดีว่าควรไม่ได้ เพราะฉะนั้น วางใจเบา ๆ สบาย ๆ มองเผิน ๆ ผ่าน ๆ ที่กลางกาย ทำอาการคล้าย ๆ กับไกล้จะหลับ แต่มีสติ ให้หลับหลอก ๆ อย่าไปหลับจริงจัง วางเบา ๆ เหมือนไม่ได้ตั้งใจจะดูตรงกลาง วางสบาย ๆ ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ ประคองใจไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวใจก็จะใจจะละเอียดลึกไปตามลำดับ