บริการนิมิตและภาวนา ง่ายแต่ลึก เล่ม 5 หน้า 289
หน้าที่ 289 / 340

สรุปเนื้อหา

เมื่อเริ่มต้นการทำสมาธิ การนิมิตที่ฐานที่ ๓ เป็นสิ่งสำคัญ ซึ่งช่วยให้จิตของเรามีที่ยึดเหนี่ยว ช่วยให้เกิดความสงบและมีสมาธิ โดยการนึกถึงเพชรหรือพระพุทธรูปที่เราสนใจ เพื่อช่วยเน้นจิตใจในการภาวนา ควรทำอย่างสบายใจ ไม่สับสน หรือคิดถึงเรื่องอื่น ๆ ควรนึกอย่างต่อเนื่อง แต่ต้องเป็นภาพที่ชัดเจน ตั้งใจให้ชัดเจนเมื่อทำการภาวนาและสัมมะระหังในใจ เพื่อการพัฒนาความสงบทางจิตที่ดีขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-การนิมิตที่ฐานที่ ๓
-การภาวนาและกำหนดจิต
-การใช้เครื่องหมายในการทำสมาธิ
-ภาพเพชรบริสุทธิ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บริการนิมิต สำหรับท่านที่มาใหม่ ถ้าหากให้หัวใจจึงเฉย ๆ ตรงฐานที่ ๓ บางทีเราไม่มีเครื่องหมายเพื่อให้เป็นที่ยึดของใจเรา จะทำให้เราสับสน ไม่รู้ว่าจะวางตรงไหน ดังนั้นให้กำหนดเป็นบริกรรมมินิด คือ นึกว่ามีเพชรรูปใส่ บริสุทธิ์ที่เจระในแล้ว ไม่มีขีดข่วนคล้ายขนแมว โต้เท่ากับแก้วตา อยู่ตรงฐานที่ ๓ หรือจะนึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้ เป็นสิ่งแทนตัวพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้เป็นเครื่องหมาย เป็นที่ยึดที่เกาะของใจเรา นึกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เรานัดอย่างไรก็อยู่อย่างนั้น แต่ให้เน้นตรงฐานที่ ๓ อย่างสบาย ๆ การนึกกับการเห็นไม่เหมือนกัน การนึกเราจะเห็นไม่ชัดเจน คือ ภาพมันปรากฏไม่ชัดเจนเพราะเรายังนิ่งอยู่ ส่วนการเห็นนั้นชัดเจนแล้ว เราดูด้านการเห็นมากกว่า ดังนั้นเวลาที่เรากำหนดบริกรรมมินิด คือ นึกถึงภาพดวงแก้ว หรือว่าเพชรรูปที่เจระในแล้ว ไม่มีขีดข่วนคล้ายขนแมว ก็ให้นึกอย่างสบาย ๆ นึกได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น นึกให้อยู่ต่อเนื่องกันไปอย่างสบาย อย่าให้ผลไปคิดเรื่องคนสัตว์สิ่งของ ให้เน้นแต่เพชรรูปลบริสุทธิ์ ให้ต่อเนื่องกันไปเลย อย่าให้ผลนะ บริการม้วน ๆ พร้อมกับภาวนาในใจ เมื่อใจเราฟังให้ภาวนาสัมมะระหัง ภาวนาไปอย่างสบาย ๆ โดยให้เสียงคำภาวนาดังออกมาจากจุด มหาเศรษฐีอุปพุทธภาส | ๒๔๙๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More