การหลุดพ้นจากสังสารวัฏ : หน้า 78/340

เพราะฉะนั้น ท่านก็เลยเบื่อหน่ายในการเวียนว่ายตายเกิดใน สังสารวัฏ ค้นหาวิธีทาง ทำอย่างไรจะไม่ต้องมาเป็นอย่างนี้อีก ทำ อย่างไรจะหลุดพ้นจากสังสารวัฏ ซึ่งเป็นความคิดที่ยิ่งใหญ่ ต้องมี ธรรมแก่ๆ สะอาด บริสุทธิ์ มีมารมมากๆ ถึงจะคิดอย่างนือออก ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นว่า ทำอย่างไรเราจะพ้น เพราะเบื่อเหลือเกิน เบื่อ จริงๆ นะ ไม่ใช่เบื่อๆ อยากๆ พอเบื่อท่านก็คลายความกำหนัด ความยึดมั่น ถือมัน ผูกพัน ว่า คนสัตว์สิ่งของ สิ่งมีชีวิตหรือสิ่งไม่มีชีวิต ต่างๆ เหล่านี้ เป็นตัว เรา เป็นของของเรา ตัวเราของเราเหล่านี้ เพราะมันบังคับบัญชาอะไรไม่ได้ นอกจากกดอยู่ในกฏของไตรลักษณ์ กฏแห่งกรรม แล้วยังเจอกฏแห่ง กฏหมาย กฏอะไรต่างๆ อีกสารพัดที่โลก สัมมติประน เพราะฉะนั้น ก็เบื่อมาก พอเบื่อก็คลาย หาทางหลุดพ้น ก็ ค้นพบว่าหยุดนั่นแหละเป็นตัวสำเร็จ หยุดจากความอยากทั้งปวง อยากได้ อยากมี อยากเป็น อะไรต่างๆ เหล่านั้น ความอยากที่ ประกอบไปด้วยความเพลิน ไม่ได้ประกอบไปด้วยปัญญา นั่น รักสหดตา ประกอบไปด้วยความเพลิน อยากเป็น อยากได้ อยาก มีอะไร ก็เพลินๆ กันไปวันๆ จนหมดเวลาของชีวิต [ใต้สุดของหน้า มีลายเซ็นต์และข้อความว่า "ฝึก...ให้...เป็น...!!!" พร้อมหมายเลข ๖๒]