การสนทนาเพื่อการเรียนรู้และชีวิต : หน้า 149/340

นี่ก็เห็นได้ นิกบ่อยๆนอกเหนื่อจกเวลากิน ให้นิกเอาไว้ นิกบ่อยๆ เดี๋ยวเราก็ได้ นิกได้ก็เห็นได้ มันจะเป็นขึ้นเป็นตอน ที่เรายังเห็นไม่ได้เพราะเรายังนิกไม่ได้ ที่นิกไม่ได้ เพราะไม่ค่อยจะนิกลกัน มักจะไปนิกเรื่องอื่น เช่น เรื่องคน สัตว์ สิ่งของ เรื่องการทำหากิน ครอบครัว เรื่องอะไรที่ไม่ค่อยจะเข้าท่าเท่าไร ไม่เป็นสาระ ไม่เป็นแก่นสาร ซึ่งเอาไปใช้ในช่วงสุดท้ายของชีวิตไม่ได้ มักจะไปนิกเรื่องอย่างนั้นกัน เปิดทีวีดู เปิดวีดีโอ ดูหนัง ดูละครอะไร๊ก้กันไป ซึ่งขึ้นเอภาพเหล่านั้นให้ติดกลางใจ เวลาตายจะไปไหนนิกเอาก็แล้วกัน แต่ภาพที่สำคัญซึ่งเป็นภาพที่ต้องเอามาใช้ไม่ค่อยจะได้นิก ถ้าเรานิกลับ่อยๆ ก็เป็นได้นะลูกนะ นิกได้ก็เห็นได้ เป็นขึ้นเป็นตอน ไป พอเห็นได้ เราก็ศึกษาได้ ศึกษาความรู้ภายในความรู้อื่นใหญ่ของมวลมนุษยชาติ เราจำ ได้ความรู้เพิ่มเติมจากที่เราเคยศึกษาว่า ชีวิตมนุษย์มีแต่เรื่องกิน เรื่องกา เรื่องเกียรติ เรื่องกลัว วนเวียนกันอยู่เช่นนี้ หรือได้อ่านหนังสือหนังหา ได้เรียนรู้เรื่องกฎหมายแห่งกรรมบ้าง เรื่องอบายมุข อไรต่างๆเหล่านี้ แต่ว่ายังเป็นความรู้ในระดับพื้นผิว ทราบแต่มัั่นยังไม่ซึ้ง ยังตื้นๆ อยู่