การทำใจให้สงบและเดินทางสู่ธรรม : หน้า 74/340

หลับตาของเราเบาๆ หลับต๋อ่อนลูกเบาๆ พอสงบนึกคลายกับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่าดูลูกนิ้วตา ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้เช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลดให้ปล่อย ให้วาง ปล่อยหมด ความผูกพัน คววามกังวลอะไรต่างๆ จะเป็นเรื่องการศึกษาเล่าเรียน ธุรกิจการงาน ครอบครัว เรื่องคนสัตว์สิ่งของ วางให้หมดเลย ทำประหนึ่งว่า เราอยู่คนเดียวในโลกไม่เคยมีเครื่องผูกพันอะไรมาก่อน แล้วก็มา สมมติว่า ภายในร่างกายของเรานั้นปราศจากอ๊วกะ ไม่มีปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ เป็นต้น ให้เป็นที่โล่งๆ กลวงๆ ภายใน เป็นปล่อง เป็นช่อง เป็นโพรง คลาดท่อเก้า ท่อเพชรใสๆ ทางเดินของใจ ๗ ฐาน คราวนี้เรามาทบทวนคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี (สด จนทะโล) พระผู้ปราบมาร ท่านสอนเรื่องทางเดินของใจ ทางไปเกิดมาของสัตว์โลก กับทางไม่ไปเกิดกันต่อไป คือ ทางไปสู่อุดมนิพพาน ถ้าเกิดมาเกิดก็เดินทางหนี แต่ถ้าไม่อยากจะไปเกิดกันอีกก็ต้องเดินอีกทางหนึ่ง ท่านสอนว่า ทางเดินของใจซึ่งเป็นทางไปเกิดมาเกิดของสัตว์โลกนั้น มีอยู่ ๓ ฐานที่ตั้ง เราต้องรู้จักเอาไว้