การเปลี่ยนแปลงจิตใจสู่ความสุข : หน้า 159/340

ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องเปลี่ยนแปลงอันสัจใหม่ เอาสิ่งที่ไม่ดีเหล่านี้ซึ่งเป็นสัจของพยามาร เขามาบังคับให้เราคิดเราพูด เราทำอย่างนี้ ต้องเอาสิ่งนี้ออกจากใจ ให้ในใจมีแต่คำสอนของพระสัมมาสัมพูเจ้า พระองค์ทรงสอนให้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท หม่นศึกษาฝึกฝนปฏิบัติตน ลำวันหนึ่งเราจะต้องสมหวังกันอย่างแน่นอน ที่ไม่สมหวังไม่มี เพราะพระรัตนตรัยก็อยู่ในตัวของเรา ในกายยาววหนาดีบงกว้างศอก ศูนย์กลางกายฐานที่ ๓ ก็อยู่ในตัวของเรา ใจของเรา แต่เราปล่อยให้ฟังไปคิดเรื่องอื่น ถ้าเราเอาใจกลับมาสู่ที่ตั้งดั่งเดิมมาหยุดนี้กันอย่างนี้ได้ ต้องเข้าสู่กันทุกคน ตอนแรกก็ฟังมากหน่อย เมื่อมากหน่อย มีมากหน่อย เคลิบเคลิ้มบ้าง ง่วงบ้าง พอเรานิ่งบ่อยๆ สิ่งเหล่านี้ก็คลายๆ หายไป จากฟังมากมาฟังก็น้อย เมื่อมามาเมื่อ่น้อย มีมากมายมิลน้อย แล้วจะน้อยลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่มีด ไม่มือ ไม่ฟัง ใจจะใส่วน ความสง่าก็เกิดขึ้นในตัว ความสุขที่เกิดจากใจสง่าก็เกิดขึ้นที่จะเลิกที่จะน้อย เป็นความสุขที่แตกต่างจากที่เราเคยเจอ ประณีตกว่า ละเอียดกว่า สุขมิ่งลึกกว่า แล้วความสุขนี้จะไม่ซ้ำกันเลยในทุกครั้งที่แสงสว่างเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ จากแสงน้อยมาสว่างมาก แล้วเจิดจ้าขึ้นไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็ตกศูนย์วลงไป เข้าองค์ธรรม เห็นดวงใสๆ ความสุขก็พรั่งพรูออกมาเลย เหมือนเราเจอไปเจอท่า น้ำก็พรั่งพรูออกมา ทะล้อออกมา เอ่อ ล้นออกมา จริงต้องได้ | ๑๕๗