การฝึกจิตด้วยภาพในใจ : หน้า 204/340

รั้ว ร่างๆ คุ่มๆ ค่ำๆ ไม่ชัด แต่อ่านได้ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ อย่างสบายๆ แม้จะนึกคฤาแฟนผมมือก็ตรงตาม จนกระทั่งใจหยุดนิ่ง ไม่แวบไปคิดเรื่องอื่น ปอผมที่นึกเป็นภาพก็ชัดขึ้นมา เปลี่ยนจากการนึกเป็นการเห็นจริงๆ เหมือนซีออร์หรือตกับปี หรือจำลองภาพปอผมเข้าไปในกลางท้องเห็นปอผมเป็นสีดํา โค้งซีอไปทางไหน ปลายซีอทางไหน ชัดเจนที่เดียว นาฬิการาบเรียนให้ท่านทราบ ท่านก็แนะนำด้วยวิธีเดียวว่า ให้เอาใจหยุดกับนิ่งอย่างเดียว หยุดเรื่องไป มองเรื่องไปที่ปอผม นั้น อย่าไปนึกเรื่องอื่น ท่านบอกให้นึกอย่างสบายๆ ดูเรื่องไป นาก็ทำตามคำสอนของท่าน โดยไม่ได้คาดอะไรทั้งสิ้น พอถูกส่วนเข้า ปอผมก็เปลี่ยนสี จากสีดำเป็นสีใส ใสเป็นแก้ว ใสเป็นเพชรที่เดียว แต่ก็ยังทรงรูปทรงเดิมเอาไว้ว่า โคนซีอไปทางไหน ปลายซีอไปทางไหน ก็ยังทางเดิมอยู่ ก็ได้คราบเรียนให้ท่านทราบ ท่านแนะนําว่า ให้หยุดใจต่อไปอีก ให้หนึ่งๆ ไว ทำใจเองๆ สบายๆ หยุดอยูกลางปอผมใสๆ นาฬิกาทำตามไป พอถูกส่วนเข้าก็ตรงศูนย์รูปไปเลย ภาพปอผมหายไป ตก ศูนย์ไปอยู่ที่ศูนย์กลางภายในที่ ๖ แล้วก็ดึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นนายมนุษย์ ใสสรุ์โตเท่ากับฟองไข่แดงของไข่ ลอยขึ้นมา (โธ่-เธอ-เธอ-!!) | 202