ปัญหาที่รอคำตอบต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า SB 304 ชีวิตสมณะ หน้า 48
หน้าที่ 48 / 209

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พูดถึงสมญานามของความรู้ที่แตกต่างกันระหว่างการใช้ชีวิตประจำวันและการออกบวช เพื่อหาคำตอบที่พระเจ้าอชาตศัตรูทรงถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเป็นการเสนอความเข้าใจผิดในประเพณีและคำสอนของครูทั้ง 6 ที่เคยสอนไว้.

หัวข้อประเด็น

-พระเจ้าทรงถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-ความหมายของสามัญญผล
-ปัญหาการบวชในพระพุทธศาสนา
-การตอบคำถามของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-ความคิดเห็นของครูทั้ง 6

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กราบทูลถามปัญหาต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 4.2 สามัญญผล...ปัญหาที่รอคำตอบ ครั้นพระเจ้าอชาตศัตรูได้รับพุทธานุญาตให้ทรงถามปัญหาได้ พระองค์จึงทรงเริ่มปัญหาว่า “ผู้คนทั่วไปต่างก็อาศัยความรู้ ความสามารถของตน ประกอบอาชีพเลี้ยงตนเองและครอบครัว รวมทั้งบำรุงบิดามารดาให้เป็นสุข ส่วนทรัพย์ที่เหลือก็นำไปบำเพ็ญทานแก่นักบวชทั้งหลาย ด้วยหวัง ความสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้า ส่วนการออกบวชเป็นสมณะนั้น มีผลที่เห็นได้ในปัจจุบันชาติ (หรือที่เรียกว่า “สามัญญผล”) อย่างไร” พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังไม่ทรงตอบในทันที ด้วยทรงทราบดีว่า พระเจ้าอชาตศัตรูเคยเสด็จ ไปตรัสถามปัญหานี้กับครูทั้ง 6 คือ ครูปูรณกัสสป ครูมักขลิโคสาล ครูอชิตเกสกัมพล ครูปกุทธกัจจายนะ ครูนิครนถนาฏบุตร และครูสัญชัยเวลัฏฐบุตรมาแล้ว แต่ไม่ได้รับคำตอบที่พอพระทัย เนื่องจากครูทั้ง 6 นั้นเป็นผู้มีความเห็นผิด หรือเป็นมิจฉาทิฏฐิอย่างสุดกู่ แต่มีสานุศิษย์หลง งมงาย นับถือมากมาย และในที่นั้นก็มีอำมาตย์ราชบริพารซึ่งเป็นสานุศิษย์ของครูทั้ง 6 มาประชุมรวมกัน อยู่เป็นจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงเห็นเป็นโอกาสเหมาะที่จะแก้ความเห็นผิดๆ ของคนเหล่านั้น พระพุทธองค์ทรงมีพระดำริว่า หากพระองค์จะตรัสจำแนกธรรม และชี้ให้เห็นโทษของความผิด นั้นด้วยพระองค์เอง บรรดาอำมาตย์ผู้เป็นสาวกของครูทั้ง 6 อาจจะไม่ฟังธรรมโดยเคารพ แต่ถ้าพระเจ้า อชาตศัตรูทรงเป็นผู้ตรัสตำหนิคำสอนที่ผิดๆ เหล่านั้นเสียเอง พวกอำมาตย์ย่อมจะไม่ต่อต้านหรือมีปฏิกิริยา แต่อย่างใด เพราะพระเจ้าอชาตศัตรูเป็นกษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ชนเหล่านั้น 4.3 คำตอบของครูทั้ง 6 พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสถามพระเจ้าอชาตศัตรูว่า ได้เคยถามปัญหาข้อนี้กับสมณพราหมณ์ พวกอื่นหรือไม่ และได้รับคำตอบอย่างไร ถ้าพระเจ้าอชาตศัตรูไม่รู้สึกหนักพระทัยก็ขอให้ตรัสตอบด้วย พระเจ้าอชาตศัตรูจึงกราบทูลถึงการเสด็จไปถามปัญหานี้กับครูทั้ง 6 อย่างเปิดเผยว่า ครั้งที่หนึ่ง พระองค์เคยเสด็จไปถามปัญหานี้กับครูปูรณกัสสปถึงที่อยู่ และทรงได้รับคำตอบที่ ไม่ตรงคำถาม ซึ่งมีใจความสรุปได้ว่า “บุญไม่มี บาปไม่มี” คำกล่าวเช่นนี้ย่อมหมายความว่า ไม่ว่าคนเราจะก่อกรรมทำเข็ญเลวร้ายสักปานใด นับตั้งแต่ การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตทั้งหลาย การลักทรัพย์ การคบชู้ หรือการโป้ปดมดเท็จใดๆ ย่อมไม่มีบาป และในทาง บ า ที่ 4 ปั ญ ห า ค้ า ง พ ร ะ ท ย ข อ ง พ ร ะ เ จ้ า อ ช า ต ศั ต รู DOU 37
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More