การมีคัลยาณมิตรในพระพุทธศาสนา : หน้า 158/209

บรรทมหลับได้ แต่ต่อมาเมื่อได้มีโอกาสพบกัลยาณมิตรเป็นผู้ชี้ทางให้ พระองค์ก็สามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ และบำเพ็ญกุศลธรรมอันยิ่งใหญ่ได้ ทำให้กรรมหนักมีผลเบาลง กัลยาณมิตรคนแรกของพระเจ้าอชาตศัตรูก็คือ หมอชีวกโกมารภัจจ์ นับเป็นบุญของพระเจ้า อชาตศัตรู ที่ทรงวางพระทัยหมอชีวกโกมารภัจจ์ ยอมให้เขานำพระองค์ไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่เช่นนั้นแล้ว พระองค์อาจจะถูกราชอำมาตย์ของพระองค์เอง ชักนำไปเลื่อมใสเจ้าลัทธิอื่น ซึ่งอาจจะชักนำ ให้พระองค์ก่อกรรมทำเข็ญต่อไปโดยไม่หยุดยั้งก็ได้ ทั้งนี้เพราะบุคคลที่อยู่ในฐานะสูงส่งเช่นพระราชานั้น หากจะทำบาปก็ย่อมจะมีโอกาสทำได้มากมายกว่าสามัญชนทั่วไป และในทางกลับกัน หากจะทำบุญก็ย่อม ทำได้มากกว่าสามัญชนมากมายนัก กัลยาณมิตรท่านที่สองของพระเจ้าอชาตศัตรูก็คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงเป็นยอด กัลยาณมิตรของโลก จากการที่พระเจ้าอชาตศัตรูได้ทรงมีโอกาสเข้าเฝ้าทูลถามปัญหาจากพระสัมมาสัม พุทธเจ้าเป็นครั้งแรก ภายในระยะเวลาสั้นๆ พระองค์ก็ทรงสามารถเข้าพระทัยอย่างถ่องแท้ ถึงวัตรปฏิบัติ อันประเสริฐของพระภิกษุในพระธรรมวินัย ตลอดจนอานิสงส์หรือสามัญญผลอันยิ่งใหญ่ ที่จะพึงบังเกิด จากวัตรปฏิบัติอันเลิศยิ่ง ของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา อย่างที่ไม่เคยได้ทรงสดับมาก่อนเลย พร้อมกันนั้นก็ทรงเข้าพระทัยได้ทันทีว่า พระเทวทัตนั้นแม้จะบวชเข้ามาในพระพุทธศาสนา แต่ก็หาได้ ประพฤติปฏิบัติตน อยู่ในพระธรรมวินัยไม่ จึงเป็นมิจฉาทิฏฐิบุคคล มีความประพฤติชั่วร้ายเป็นภัยอย่าง ใหญ่หลวงเช่นนั้น และ พระภิกษุหรือนักบวชทุศีลในแผ่นดินของพระองค์ ก็คงจะมิได้มีแต่เฉพาะพระเทว ทัตเท่านั้น สมควรที่พระองค์จะต้องระมัดระวัง และเอาพระทัยใส่ตรวจตราตลอดไป ด้วยเหตุที่พระเจ้าอชาตศัตรูทรงมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นกัลยาณมิตร สัมมาทิฏฐิของพระองค์ จึงบังเกิดขึ้น ขับไล่มิจฉาทิฏฐิที่ห่อหุ้มพระทัยตลอดมาให้อันตรธานไปสิ้น เสมือนหนึ่งแสงสว่างเมื่อเจิดจ้า ขึ้นแล้ว ย่อมขับไล่ความมืดทั้งปวงให้อันตรธานไปสิ้น ฉะนั้นการที่พระเจ้าอชาตศัตรูทรงขอถึงพระผู้มี พระภาคเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นสรณะตลอดชีวิตก็ดี การที่ทรงสารภาพผิด และขอขมาโทษต่อ พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ดี ตลอดจนการที่ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์ก็ดี เหล่านี้ ล้วนสะท้อนให้เห็นสัมมาทิฏฐิในพระทัยของพระเจ้าอชาตศัตรูทั้งสิ้น ยิ่งกว่านั้น การมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นกัลยาณมิตรนี้เอง ที่ทำให้พระเจ้าอชาตศัตรูได้สร้าง บุญกุศลอย่างมากมาย เป็นเหตุให้ผลแห่งอนันตริยกรรมของพระองค์เบาบางลง และกุศลกรรมทั้งปวงนั้น ยังจะส่งผลให้พระองค์ได้ไปบังเกิดเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า และเข้าปรินิพพานในที่สุด ทั้งนี้ย่อมเห็นได้ว่า การมีกัลยาณมิตรนั้นมีแต่คุณอเนกอนันต์โดยส่วนเดียว ไม่มีโทษเลย ถ้ามี กัลยาณมิตรที่บริบูรณ์บริสุทธิ์ด้วยคุณวิเศษสูงส่ง เราก็ย่อมสามารถสร้างคุณวิเศษได้ สูงส่งตามท่านไปด้วย ซึ่งนอกจากจะให้ผลในปัจจุบันชาติแล้ว ยังมีผลข้ามภพข้ามชาติอีกด้วย บ ท ที่ 9 บ ท ส่ ง ท้ า ย DOU 147