การปฏิบัติตนของภิกษุ : หน้า 97/209

ราคาแพง ที่มีลวดลายงามวิจิตรพิสดาร ไม่ว่าจะเป็นลวดลายดอกไม้ หรือสิงสาราสัตว์ใดๆ ทั้งสิ้น เครื่อง ปูลาด ที่เป็นขนแกะหรือผ้าไหม ที่มีขลิบเงินขลิบทอง เครื่องปูลาดที่ทำด้วยหนังสัตว์อันอ่อนนุ่มราคาแพง เป็นต้น 6. เว้นขาดจากการประกอบการตกแต่งร่างกายให้งดงามวิจิตร เช่น การอบตัว อาบน้ำหอม อาบ น้ำแร่แช่น้ำนม การนวดหน้า ส่องกระจก เขียนคิ้ว ทาปาก ผัดหน้า ทัดดอกไม้ ประทินผิว สวม สร้อยข้อมือ หรือใช้เครื่องประดับตกแต่งอื่นๆ เช่น ไม้เท้า ดาบ ขรรค์ ร่ม สวมรองเท้าที่มีลวดลายวิจิตร พิสดาร ใช้พัดวาลวีชนี นุ่งห่มด้วยผ้าสีอื่นแบบอื่นนอกเหนือจากที่กำหนดไว้ เป็นต้น ส่วนภิกษุที่ใช้ไม้เท้า หรือร่ม ซึ่งมิได้มีจุดมุ่งหมายเพื่อการประดับตกแต่งให้ดูโก้เก๋ ไม่เข้าข่ายผิดศีลในข้อนี้ 7. เว้นขาดจากการกล่าวติรัจฉานกถา คือ การพูดคุยเรื่องเหลวไหล ไร้สาระ หรือเรื่องใดๆ ที่พา ให้จิตใจของผู้พูดและผู้ฟังตกต่ำจากคุณความดี ทำให้จิตใจห่อเหี่ยวหมดกำลังใจ หรือทำให้จิตใจฟุ้งซ่าน เลื่อนลอย เช่น พูดชื่นชมความยิ่งใหญ่ของกษัตริย์ พูดเรื่องโจร เรื่องข้าราชการ เรื่องการเมือง เรื่องกองทัพ เรื่องยุทธวิธีการรบ เรื่องญาติ เรื่องยานพาหนะต่างๆ เรื่องบ้าน เรื่องนิคมหรือชุมชน เรื่องความเป็นไปใน เมืองใหญ่และชนบท เรื่องสตรี เรื่องแฟชั่น เรื่องบุรุษ เรื่องเพลง เรื่องหนังละคร เรื่องดารา เรื่องเบ็ดเตล็ด ทั่วๆ ไป เป็นต้น โดยสรุปคือ ภิกษุต้องเว้นขาดจากการพูดคุยเรื่องซึ่งนอกเหนือจากกิจโดยตรงของสงฆ์ 8. เว้นขาดจากการกล่าวถ้อยคำโอ้อวด ยกตนข่มท่าน หรือกล่าวดูถูกดูหมิ่นผู้อื่น เช่น ท่านไม่รู้ ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ แต่ข้าพเจ้ารู้ทั่วถึง ภิกษุอย่างท่านจะมีปัญญารู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ได้อย่างไร ท่านปฏิบัติ ผิดแนวทางแล้ว แต่ข้าพเจ้าปฏิบัติถูก ถ้อยคำของข้าพเจ้าเป็นประโยชน์ ของท่านไม่เป็นประโยชน์ ท่าน แสดงธรรมไม่ได้เรื่องไม่ได้ราว สู้นักเทศน์ฝีปากเอกอย่างข้าพเจ้าไม่ได้ สิ่งที่ควรจะกล่าวก่อนท่านกลับ กล่าวทีหลัง คำที่ควรจะกล่าวทีหลังท่านกลับกล่าวก่อน สิ่งที่ท่านเคยช่ำชองมานั้น เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปแล้ว ข้าพเจ้าจับผิดท่านได้หลายครั้งแล้ว ข้าพเจ้าข่มท่านได้แล้ว ดังนี้เป็นต้น 9. เว้นขาดจากการทำการงานรับใช้ผู้อื่น เช่น รับใช้เป็นทูตของพระราชา ทำตัวเป็นบุรุษไปรษณีย์ รับส่งข่าวสาร หรือพัสดุภัณฑ์ให้คฤหัสถ์ รับจ้างนำสิ่งของจากคนหนึ่งไปส่งให้อีกคนหนึ่ง เป็นพ่อสื่อให้คู่ หนุ่มสาว รับติดต่อฝากคนเข้าทำงาน เป็นหัวคะแนนให้นักการเมือง ดังนี้เป็นต้น 10. เว้นขาดจากการพูดหลอกลวง พูดเลียบเคียง เพื่อล้วงความลับ พูดหว่านล้อมยกยอปอปั้น เพื่อเห็นแก่ลาภ ดังนี้เป็นต้น 3) มหาศีล เป็นพระวินัยที่มุ่ง ห้ามพระภิกษุไม่ให้เลี้ยงชีพด้วยติรัจฉานวิชาต่างๆ ดังต่อไปนี้ 1. เว้นขาดจากการเลี้ยงชีพผิดด้วยติรัจฉานวิชา นับตั้งแต่การทายอวัยวะ เช่น ทายลายมือลายเท้า 86 DOU ชี วิ ต ส ม ณ ะ