การเสด็จเข้าไปหาท่านอชิตเกสกัมพลและคณาจารย์ SB 304 ชีวิตสมณะ หน้า 180
หน้าที่ 180 / 209

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการที่พระเจ้าแผ่นดินมคธได้เสด็จเข้าไปพบกับคณาจารย์ที่มีชื่อเสียง ได้แก่ ท่านอชิตเกสกัมพล, ท่านปกุทธกัจจายนะ, ท่านสัญชัยเวลัฏฐบุตร, และท่านนิครนถนาฏบุตร ซึ่งแต่ละท่านล้วนเป็นที่เคารพนับถือในหมู่ชนในสมัยนั้น พระเจ้าแผ่นดินมีความเลื่อมใสในคำสอนของคณาจารย์เหล่านี้และความมีชื่อเสียงของพระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้และเป็นพระอรหันต์ที่ประทับอยู่ ณ สวนอัมพวัน พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ใหญ่

หัวข้อประเด็น

-การเสด็จเข้าไปหาท่านอชิตเกสกัมพล
-พระเจ้าแผ่นดินมคธ
-คณาจารย์ที่มีชื่อเสียง
-คำสอนของพระพุทธเจ้า
-ความเคารพนับถือในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านมักขลิโคสาล พระหฤทัยจึงเลื่อมใส เมื่ออำมาตย์ผู้นั้นกราบทูลอย่างนี้แล้ว ท้าวเธอก็ทรงนิ่งอยู่ อำมาตย์อีกคนหนึ่ง จึงกราบทูลว่า ขอเดชะ ท่านอชิตเกสกัมพล ปรากฏว่าเป็นเจ้าหมู่เจ้าคณะ เป็นคณาจารย์มีชื่อเสียง มีเกียรติยศ เป็นเจ้าลัทธิ ชนส่วนมากยกย่องว่าดี เป็นคนเก่าแก่ บวชมานาน มีอายุ ล่วงกาล ผ่านวัยมาโดยลำดับ เชิญพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านอชิตเกสกัมพลนั้นเถิด เห็นด้วยเกล้าฯ ว่า เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านอชิตเกสกัมพล พระหฤทัยจึงเลื่อมใส เมื่ออำมาตย์ผู้นั้นกราบทูลอย่างนี้แล้ว ท้าวเธอก็ทรงนิ่งอยู่ อำมาตย์อีกคนหนึ่ง จึงกราบทูลว่า ขอเดชะ ท่านปกุทธกัจจายนะ ปรากฏว่าเป็นเจ้าหมู่เจ้าคณะ เป็นคณาจารย์มีชื่อเสียง มีเกียรติยศ เป็นเจ้าลัทธิ ชนส่วนมากยกย่องว่าดี เป็นคนเก่าแก่ บวชมานาน มีอายุ ล่วงกาล ผ่านวัยมาโดยลำดับ เชิญพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านปกุทธกัจจายนะนั้นเถิด เห็นด้วยเกล้าฯ ว่า เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านปกุทธกัจจายนะ พระหฤทัยจึงเลื่อมใส เมื่ออำมาตย์ผู้นั้นกราบทูลอย่างนี้แล้ว ท้าวเธอก็ทรงนิ่งอยู่ อำมาตย์อีกคนหนึ่ง จึงกราบทูลว่า ขอเดชะ ท่านสัญชัยเวลัฏฐบุตร ปรากฏว่าเป็นเจ้าหมู่เจ้าคณะ เป็นคณาจารย์มีชื่อเสียง มีเกียรติยศ เป็นเจ้าลัทธิ ชนส่วนมากยกย่องว่าดีเป็นคนเก่าแก่ บวชมานาน มีอายุ ล่วงกาล ผ่านวัยมาโดยลำดับ เชิญพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านสัญชัยเวลัฏฐบุตรนั้นเถิด เห็นด้วยเกล้าฯ ว่า เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านสัญชัยเวลัฏฐบุตร พระหฤทัยจึงเลื่อมใส เมื่ออำมาตย์ผู้นั้นกราบทูล อย่างนี้แล้ว ท้าวเธอก็ทรงนิ่งอยู่ อำมาตย์อีกคนหนึ่ง จึงกราบทูลว่า ขอเดชะ ท่านนิครนถนาฏบุตร ปรากฏว่าเป็นเจ้าหมู่เจ้าคณะ เป็นคณาจารย์มีชื่อเสียง มีเกียรติยศ เป็นเจ้าลัทธิ ชนส่วนมากยกย่องว่าดี เป็นคนเก่าแก่ บวชมานาน มีอายุ ล่วงกาล ผ่านวัยมาโดยลำดับ เชิญพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านนิครนถนาฏบุตร นั้นเถิด เห็นด้วยเกล้าฯ ว่า เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านนิครนถนาฏบุตร พระหฤทัยจึงเลื่อมใส เมื่ออำมาตย์ผู้นั้นกราบทูลอย่างนี้แล้ว ท้าวเธอก็ทรงนิ่งอยู่ กถาปรารภพระพุทธคุณ สมัยนั้น หมอชีวกโกมารภัจจ์ นั่งนิ่งอยู่ในที่ไม่ไกลพระเจ้าแผ่นดินมคธ พระนามว่า อชาตศัตรู เวเทรีบุตร ท้าวเธอจึงมีพระราชดำรัสกะหมอชีวกโกมารภัจจ์ว่า ชีวกผู้สหาย เธอทำไมจึงนิ่งเสียเล่า หมอ ชีวกโกมารภัจจ์ กราบทูลว่า ขอเดชะ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ สวนอัมพวัน ของข้าพระพุทธเจ้า พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ประมาณ 1,250 รูป พระเกียรติศัพท์อันงามของพระองค์ ขจรไปแล้วอย่างนี้ว่า แม้เพราะเหตุนี้ๆ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ภาค ผนวก DOU 169
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More