การอบรมจิตตามคำสอนของหลวงพ่อวัดปากน้ำ SB 304 ชีวิตสมณะ หน้า 103
หน้าที่ 103 / 209

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการอบรมจิตตามคำสอนของหลวงพ่อวัดปากน้ำ โดยเน้นที่การสำรวมศีลและการตั้งใจที่ศูนย์กลางกาย เพื่อป้องกันอภิชฌาและโทมนัส จากการกระทบเปลี่ยนแปลงทางด้านต่างๆ เช่น รูป เสียง และกลิ่น ซึ่งจะทำให้ใจหยุดนิ่งอยู่ในจุดที่ถูกต้อง ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 มีบทบาทสำคัญในการรักษากายมนุษย์ไม่ให้แตกสลาย และการทำใจให้หยุดนั้นเป็นกุญแจสำคัญในกระบวนการอบรมจิต เพราะมันเชื่อมโยงกับดวงธรรมซึ่งไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตา แต่เห็นได้ด้วยใจในสมาธิเท่านั้น

หัวข้อประเด็น

-อบรมจิต
-ศีล
-อภิชฌา
-โทมนัส
-กลางกาย
-ดวงธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คำอธิบายที่กล่าวมาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของทฤษฎี ซึ่งดูเหมือนเป็นเรื่องง่าย แต่ในเชิงปฏิบัติเพื่อ ที่จะไม่ถือนิมิต ไม่ถืออนุพยัญชนะ หรือเพื่ออบรมจิตนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (สด จนฺทสโร) ได้สอนวิธีอบรมจิต เพื่อป้องกันอภิชฌาและโทมนัสเข้าครอบงำ ไว้ว่า “สำรวมศีล ใจต้องอยู่ศูนย์กลางกาย นั่นแหละที่ตั้งของศีล ที่เกิดของ ศีลนั้นจะต้องอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ดวงธรรมนั้นอยู่กลาง กายมนุษย์ ใสเป็นกระจกคันฉ่องส่องเงาหน้า เท่าฟองไข่แดงของไก่ อยู่กลาง กายมนุษย์ ขึงด้ายกลุ่มจากสะดือทะลุหลัง ขวาทะลุซ้าย จุดที่ด้ายสองเส้นนั้น ตัดกัน เรียกว่า “กลางก๊ก” เป็นที่ตั้งของดวงธรรมของกายมนุษย์ เอาใจไปหยุดอยู่ ตรงนั้น ถ้าหยุดตรงนั้นไม่ได้ละก็ สำรวมไม่ถูกเสียแล้ว... เมื่อตากระทบรูป ฉาดเข้าให้ มันก็แลบแปลบเข้ามาถึงใจ ถ้าใจไม่หยุด ก็ บอกว่า เอา สวยยิ่งเหลือเกิน ถ้าใจหยุด ก็บอกว่า อ้ายนี่เป็นพิษแก่ข้า ข้าไม่ เอา หยุดเสียอย่างเก่า ไม่ขยับเขยื้อนทีเดียว.... หูกระทบเสียง แปลบเข้า อ้า! เป็นที่ปลาบปลื้มของใจจริงๆ จะทำยังไงดี จะ เอาหรือไม่เอา ไม่ได้ ๆ ๆ ไปรักมันเข้าละก็มันเป็นอภิชฌา เดี๋ยวก็ไปเพ่งมัน เดี๋ยวก็ เป็นโทมนัส เดี๋ยวก็ดีใจเสียใจกับเสียงนั้นแหละ ไม่ได้การ ใจหยุดกึกเสีย ไม่เป็นไป ตามความปลื้มใจ อิ่มในเสียงนั้น... พอกลิ่นกระทบจมูกเข้า แล่นแปลบเข้าไปถึงใจอีกเหมือนกัน กลิ่นนี้หอม ชื่นใจนัก จะเอาหรือไม่เอา ใจก็หยุดกึกเสีย ไม่ได้ อ้ายนี่ถ้าปล่อยไว้ไปติดมันเข้า เดี๋ยวก็ดีใจ เดี๋ยวก็เสียใจ ทำใจของเราให้ต่ำ มันเป็นอภิชฌาโทมนัส มันเป็นข้าศึก ต่อเราแท้ๆ ใจก็หยุดนิ่งอยู่ในศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์... ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 คือ ตำแหน่งกึ่งกลางลำตัว เหนือระดับสะดือขึ้นมาประมาณ 2 นิ้วมือที่วางทาบซ้อนกัน * ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ มีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน ตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย มีหน้าที่รักษากายมนุษย์ไว้ไม่ให้ แตกสลาย หากดวงธรรมนี้แตกดับไป ชีวิตมนุษย์ก็ดำรงอยู่ไม่ได้ ต้องดับสลายไปเหมือนกัน ดวงธรรมนี้ มีลักษณะเป็นดวงกลม ใสบริสุทธิ์ ขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ เป็นของละเอียดที่ไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตามนุษย์ จะเห็นได้ด้วยใจที่หยุดนิ่งเป็นสมาธิเท่านั้น 92 DOU ชี วิ ต ส ม ณ ะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More