ประเภทของธรรมทาน SB 101 วิถีชาวพุทธ หน้า 81
หน้าที่ 81 / 226

สรุปเนื้อหา

บทที่ 4 กล่าวถึงประเภทของธรรมทาน ซึ่งมีทั้งวิทยาทานที่แบ่งเป็นทางโลกและทางธรรม รวมถึงอภัยทาน นอกจากนี้ยังพูดถึงอานิสงส์ของธรรมทานและคุณสมบัติของผู้แสดงและผู้ฟังธรรม ผู้แสดงธรรมควรมีความสามารถและงดเว้นจากการเห็นแก่ลาภ ขณะเดียวกันผู้ฟังต้องมีใจเป็นสมาธิและไม่ดูแคลน ทั้งนี้ยังมีการกำหนดว่าวันธรรมสวนะนั้นเหมาะสมที่สุดสำหรับการฟังธรรมเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด ในที่สุดมีการพูดถึงอานิสงส์ที่เกิดขึ้นจากการฟังธรรมที่มีผลดีทั้งต่อตนเองและผู้อื่น

หัวข้อประเด็น

-ประเภทของธรรมทาน
-วิทยาทาน
-อภัยทาน
-การแสดงธรรม
-คุณสมบัติของผู้แสดงธรรม
-การฟังธรรม
-อานิสงส์ของการฟังธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

4.1 ประเภทของธรรมทาน 4.1.1 วิทยาทาน วิทยาทานทางโลก วิทยาทานทางธรรม 4.1.2 อภัยทาน 4.2 อานิสงส์ของธรรมทาน 4.3 การแสดงธรรม เนื้อหาบทที่ 4 ธรรมทาน 4.3.1 คุณสมบัติของผู้แสดงธรรม แสดงธรรมตามลำดับ ไม่ตัดวรรคถ้อยความ แสดงธรรมอ้างเหตุผลให้ผู้ฟังเข้าใจ อาศัยความเอ็นดูแสดงธรรม ไม่เห็นแก่ลาภ • ไม่กล่าวคำกระทบตนและผู้อื่น 4.3.2 ควรแสดงธรรมเมื่อไร 4.4 อานิสงส์ของผู้แสดงธรรม 4.5 การฟังธรรม 4.5.1 คุณสมบัติของผู้ฟังธรรม ไม่ดูแคลนหัวข้อธรรมว่าง่าย ไม่ดูแคลนความรู้ความสามารถของผู้แสดงธรรม ไม่ดูแคลนตนเองว่าฉลาดไม่พอจะรองรับธรรม • มีใจเป็นสมาธิขณะฟังธรรม • มีโยนิโสมนสิการ 4.5.2 กาลที่ควรฟังธรรม วันธรรมสวนะ เมื่อเวลาที่จิตถูกวิตกครอบงำ - เมื่อมีผู้มาแสดงธรรม 4.6 อานิสงส์ของการฟังธรรม 70 DOU บ ท ที 4 ธ ร ร ม ท า น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More