ธรรมทานและการบรรลุธรรม : หน้า 86/226

“ท่านเจ้าข้า เวลานี้พระผู้มีพระภาคเจ้าอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นประทับอยู่ที่ไหน เพราะ ข้าพเจ้าใคร่จะเฝ้าพระองค์” ภิกษุทั้งหลายถวายพระพรว่า “ท่านโรชะ พระวิหารนั่นเขาปิดพระทวารเสียแล้ว ขอท่านโปรดสงบเสียง เสด็จเข้าไปทางพระวิหาร นั้น ค่อยๆ ย่องเข้าไปที่หน้ามุข ทรงกระแอม แล้วทรงเคาะพระทวารเถิด พระผู้มีพระภาคเจ้าจักทรงเปิด พระทวารรับท่าน ถวายพระพร” โรชะมัลลกษัตริย์ทรงทำตามที่ได้รับแนะนำเมื่อเขานั่งต่อเบื้องพระพักตร์พระศาสดาเรียบร้อยแล้ว พระพุทธองค์จึงแสดงอนุปุพพิกถา คือ ทรงประกาศเรื่องทาน ศีล สวรรค์ โทษของกามอันต่ำทราม อัน เศร้าหมอง และอานิสงส์ในการออกจากกามให้เขาฟัง เมื่อทรงทราบว่าโรชะมัลลกษัตริย์มีจิตคล่อง มีจิตอ่อน มีจิตปราศจากนิวรณ์ มีจิตเบิกบาน มีจิตผ่องใสแล้ว จึงทรงแสดงพระธรรมเทศนา คือ อริยสัจที่ลุ่มลึกยิ่งขึ้นไป จนโรชะมัลลกษัตริย์มีดวงตาเห็นธรรม บรรลุเป็นพระโสดาบัน ณ ที่นั้นเอง โรชะมัลลกษัตริย์ได้ทรงเห็นธรรมแล้ว ได้รู้ธรรมแจ่มแจ้ง ได้หยั่งลงสู่ธรรมแล้ว ข้ามความสงสัย ได้แล้ว ปราศจากถ้อยคำแสดงความสงสัย ถึงความเป็นผู้องอาจ ไม่ต้องเชื่อผู้อื่นในคำสอนของพระศาสดา ได้กราบทูลคำนี้แด่พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า “ขอประทานพระวโรกาส ขอพระคุณเจ้าทั้งหลาย โปรดรับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลาน ปัจจัย เภสัชบริขาร ของข้าพระพุทธเจ้าผู้เดียว อย่ารับของคนอื่น” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนโรชะ แม้อริยบุคคลผู้ได้เห็นธรรมแล้วด้วยญาณของพระเสขะ ด้วยทัสสนะของพระเสขะ เหมือนอย่างท่าน ก็คงมีความปรารถนาอย่างนี้ว่า โอ พระคุณเจ้าทั้งหลายคงกรุณารับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจัยเภสัชบริขารของพวกเราเท่านั้น คงไม่รับของผู้อื่นเป็นแน่ เพราะฉะนั้นแล ภิกษุ ทั้งหลายจักรับปัจจัยของท่านด้วย ของคนอื่นด้วย” จากเรื่องข้างต้นจะเห็นได้ว่า การได้ฟังธรรม สามารถน้อมนำจิตใจ และเปลี่ยนบุคคลจากที่ไม่มี ความเลื่อมใส ให้หันกลับมาเลื่อมใส และยังทำให้เขามีโอกาสที่จะได้สั่งสมบุญใหญ่ติดตัวไปอีกด้วย อานิสงส์ของธรรมทานอีกประการหนึ่ง คือ ยกเว้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระปัจเจกพุทธเจ้าแล้ว แม้พระสาวกทั้งหลาย เช่น พระสารีบุตร ผู้เป็นเลิศด้วยปัญญาญาณ ขนาดสามารถนับเม็ดฝนที่ตกอยู่ตลอดกับได้ ก็ยังไม่สามารถจะบรรลุอริยผล มีโสดาปัตติผล เป็นต้น โดยลำพังตนเองได้ ต่อเมื่อมาได้ฟังธรรมจาก พระอัสสชิ และพระศาสดา จึงสามารถบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน และเป็นพระอรหันต์ได้ ดังนั้น “ธรรมทาน จึงประเสริฐที่สุด” ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบท้าวสักกเทวราชและเทวดาทั้งหลายที่มาทูลถามว่า บ ทที่ 4 ธ ร ร ม ท า น DOU 75