ข้อความต้นฉบับในหน้า
สรุปท้ายบท
จากการศึกษาเรื่องศีล จะเห็นได้ว่า หากเราตั้งใจรักษาศีลเป็นอย่างดีแล้ว ผลหรืออานิสงส์จะ
เกิดขึ้นตามมามากมาย ซึ่งสามารถสรุปได้เป็น 3 ระดับ ดังต่อไปนี้
ผลในปัจจุบันชาติ
1. ทำให้มีความสุขกายสบายใจ ไม่ต้องเดือดร้อน หวาดระแวง หรือหวาดกลัวต่อภัยใดๆ ที่จะ
ทำให้ขาดความปลอดภัยในชีวิต
2. ได้ปลูกฝังนิสัยไม่มักโกรธ ไม่เป็นคนเจ้าโทสะ ไม่เบียดเบียนใคร เป็นผู้รู้จักยับยั้งชั่งใจ
ไม่คิดไปทำให้ตนเอง หรือใครๆ เดือดร้อน
3. ได้ตอกย้ำสัมมาทิฏฐิให้มั่นคงยิ่งขึ้น เพราะเมื่อได้รักษาศีล ย่อมเห็นคุณของอานิสงส์อย่างชัดเจน
จนเกิดความเกรงกลัวต่อบาปกรรมซึ่งจะทำให้เป็นผู้มีความระมัดระวังในความประพฤติของตนเองเป็นอย่างดี
ผลในภพชาติเบื้องหน้า
1. เมื่อละโลกไปแล้วจะไปบังเกิดในสุคติโลกสวรรค์
2 เมื่อกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ย่อมเป็นผู้ที่มีสุขภาพร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง ไม่เจ็บป่วยไข้
มีอายุขัยที่ยืนยาว สมดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสแก่สุภมานพ โตเทยยบุตร ใน จูฬกัมมวิภังคสูตร ว่า
“ดูก่อนมานพ บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม ละ
ปาณาติบาตแล้ว เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต วางอาชญา วางศาสตราได้
มีความละอาย ถึงความเอ็นดู อนุเคราะห์ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูตอยู่
เขาตายไป จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทาน
ไว้อย่างนี้ หากตายไปไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้ามาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆ
ในภายหลัง จะเป็นคนมีอายุยืน ดูก่อนมานพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีอายุยืน ...”
ผลสูงสุด
สามารถทำให้ผู้รักษา บรรลุมรรคผลนิพพานได้ เพราะศีลจะเป็นพื้นฐานสำคัญที่จะทำให้เกิดสมาธิ
สมาธิจะเป็นบ่อเกิดแห่งปัญญา และปัญญาที่เกิดจากสมาธินี้ เป็นปัญญาที่สามารถรู้แจ้งเห็นแจ้งไป
ตามความเป็นจริง
จูฬกัมมวิภังคสูตร, มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์, มก. เล่ม 23 ข้อ 583 หน้า 252.
168 DOU
บทที่ 9 ศีล 8 แ ล ะ อุโบสถศีล