การให้ทานและความสำคัญในชีวิต : หน้า 96/226

ทานยังเป็นพื้นฐานให้สามารถทำความดีอื่นๆ ตามมาได้อย่างสะดวกสบาย ดังนั้น จึงควรขวนขวายในการ ทำทาน เพราะไม่นานทุกชีวิตก็ต้องจากโลกนี้ไป ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน อาทิตตสูตร ว่า “เมื่อเรือนถูกไฟไหม้ เจ้าของเรือนขนเอาภาชนะใดออกไปได้ ภาชนะ นั้นย่อมเป็นประโยชน์แก่เขา ส่วนสิ่งของที่ขนออกไปไม่ได้ ย่อมถูกไฟไหม้ ฉันใด โลก (คือหมู่สัตว์) อันชรา และมรณะเผาแล้ว ก็ฉันนั้น ควรนำออก (ซึ่ง โภคทรัพย์สมบัติ) ด้วยการให้ทาน เพราะทานวัตถุที่บุคคลให้แล้ว ได้ชื่อว่านำ ออกดีแล้ว ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น ย่อมมีสุขเป็นผล ที่ยังมิได้ให้ ย่อมไม่เป็น เหมือนเช่นนั้น โจรยังปล้นได้ พระราชายังริบเอาไปได้ ไฟยังไหม้ได้ หรือ สูญหายไปได้ อนึ่ง บุคคลจำต้องละร่างกายพร้อมด้วยสิ่งเครื่องอาศัย ด้วยตายจากไป ผู้มีปัญญารู้ชัดดังนี้แล้ว ควรใช้สอยและให้ทาน เมื่อได้ให้ทานและใช้สอย ตามควรแล้ว จะไม่ถูกติฉิน เข้าถึงสถานที่อันเป็นสวรรค์” กิจกรรม หลังจากนักศึกษาได้ศึกษา บทที่ 4 ธรรมทาน จบโดยสมบูรณ์แล้ว โปรดนําแบบประเมินตนเองหลังเรียนบทที่ 4 และทำกิจกรรมที่ 1 แล้วจึงศึกษาบทที่ 5 ต่อไป 1 อาทิตตสูตร, สังยุตตนิกาย สคาถวรรค, มก. เล่ม 24 ข้อ 135 หน้า 236-237. ท ที่ 4 บ ท ท 4 ธ ร ร ม ท า น DOU 85