การสวดมนต์และการถือศีล SB 101 วิถีชาวพุทธ หน้า 138
หน้าที่ 138 / 226

สรุปเนื้อหา

บทนี้นำเสนอการสวดมนต์เพื่อสักการะพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ อธิบายถึงการสมาทานศีลห้า ซึ่งประกอบด้วยการงดเว้นจากการฆ่าสัตว์, ลักทรัพย์, ประพฤติผิดในกาม, พูดปด และการใช้วาจาไม่สุภาพ การถือศีลห้าช่วยให้ผู้ปฏิบัติได้ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขและตั้งอยู่ในทางธรรม ความสำคัญของการทำสมาธิและการรักษาศีลจะช่วยให้เกิดความสงบในจิตใจและการอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุขในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-การสวดมนต์
-การสมาทานศีล 5
-พระพุทธศาสนา
-หลักธรรม
-การดำเนินชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ) ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ แม้ครั้งที่สอง) ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมว่าเป็นสรณะ แม้ครั้งที่สอง) ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ แม้ครั้งที่สอง) ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ แม้ครั้งที่สาม) ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมว่าเป็นสรณะ แม้ครั้งที่สาม) ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ (ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ แม้ครั้งที่สาม) คำสมาทานศีล 5 (เพื่อการถือเอาศีลมาถือปฏิบัติ) 1. ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ (ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือเจตนาเครื่องงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ด้วยตนเอง และ ใช้ผู้อื่นให้ฆ่า) 2. อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ (ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือ เจตนาเครื่องงดเว้นจากการลักทรัพย์ด้วยตนเอง และ ใช้ให้ผู้อื่นลัก) 3. กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ (ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือ เจตนาเครื่องงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม) 4. มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ (ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือ เจตนาเครื่องงดเว้นจากการพูดปด พูดส่อเสียด พูดเพ้อเจ้อ และพูดคำหยาบ) บทที่ 7 วิ ธี ก า ร รั ก ษ า ศีล DOU 127
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More