ข้อความต้นฉบับในหน้า
หากผู้หนึ่งเริ่มต้นทำสมาธิ ใจของเขาย่อมได้รับการพัฒนาให้สูงขึ้น ในสภาวะที่เป็นสมาธิ
ใจหยุดนิ่งอยู่ท่ามกลางความสงบภายใน ย่อมปราศจากความคิด คำพูด และการกระทำในด้านร้ายต่อใครๆ
กระแสแห่งความสงบและบริสุทธิ์เริ่มก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนกระทั่งครอบคลุมไปทั่วอาณาบริเวณ
อานุภาพของคนคนหนึ่งมีได้มากมายถึงเพียงนี้ และถ้าหากเราลงมือทำสมาธิกันทั้งโลก กระแสใจของ
ทุกคนย่อมมีผลถึงกันและกัน คุณภาพใจของทุกคนย่อมได้รับการพัฒนาให้สูงขึ้น เป็นสภาวะใจที่อยู่เหนือ
ปัญหาทั้งมวล เราจะมีความเข้าใจซึ่งกันและกัน ความแตกต่างก็จะหมดจากโลกนี้ไป คือ มองข้ามความ
แตกต่างเล็กๆ น้อยๆ ไปจนหมด ไม่เหลือความแตกต่างใดที่มีผลทำให้มวลมนุษยชาติไม่เข้าใจกันได้ โลกก็จะ
พบกับความสงบสุขที่แท้จริงอันเกิดจากการประพฤติปฏิบัติธรรม ดังนั้นสันติภาพของโลกจึงเริ่มต้นจาก
สันติสุขภายในของเราเอง
เพื่อให้รักการทำความดีจนเป็นนิสัย
ทาน ศีล ภาวนา มีความจำเป็นที่จะต้องทำจนติดเป็นนิสัย เพราะมีสาเหตุหลายประการที่ทำให้
เราห่างเหินจากการทำความดีได้ง่าย ดังจะยกตัวอย่างพอสังเขป ดังนี้
1) กระแสโลก
สังคมโลกนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ดึงให้เราเอาใจไปเกาะเกี่ยว ทำให้ชีวิตประจำวันของเรามักต้อง
ให้ความสนใจกับสิ่งเหล่านั้น เช่น ภาพยนตร์ งานรื่นเริง สถานที่ท่องเที่ยว อุปกรณ์ทันสมัยต่างๆ เป็นต้น
ยิ่งกระแสโลกในยุคปัจจุบันนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทำให้ยิ่งต้องติดตามสถานการณ์เพื่อปรับตัว
ให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงให้ได้ นอกจากนี้ ในหลายๆ แห่งยังเต็มไปด้วยอบายมุขหลากชนิด ที่ดึงทั้งกายและ
ใจของเราให้เข้าไปยึดติด
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ทำลายความคิดที่จะสั่งสมความดีให้หมดไปทั้งสิ้น
2) หน้าที่การงาน
ความรับผิดชอบที่ต้องมีต่ออาชีพ เป็นอีกเงื่อนไขหนึ่งที่เราต้องให้ความสำคัญ เพราะสิ่งนี้ เป็นทาง
มาของโภคทรัพย์ที่จะนำมาหล่อเลี้ยงชีวิต อาชีพที่มีอยู่ในโลกนี้ที่ทำแล้วถือว่าเป็นความดีก็พอมีอยู่บ้าง แต่
โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นอาชีพที่จำเป็นต้องก่อบาปไปพร้อมกันด้วย เรียกว่า บาปประจำอาชีพ เช่น เลี้ยง
สัตว์เพื่อนำไปฆ่า มือปืนรับจ้าง เจ้าของบ่อนการพนัน ค้ายาเสพติด ค้าอาวุธ เป็นต้น แม้บางอาชีพจะมี
ลักษณะเป็นกลางๆ คือ ไม่ได้ทำทั้งบุญ และบาป แต่ก็ยังมีโอกาสให้กระทำการทุจริตหรือประพฤติมิชอบได้
สิ่งเหล่านี้จะหล่อหลอมให้เกิดทัศนคติที่ตรงข้ามกับความดี เนื่องจากความเสพคุ้นในงานอาชีพ ที่
ต้องทําเป็นประจำ
บท ที่ 12 ท า น ศีล ภาวนา คื อ บ ท ส รุ ป ข อ ง วิถี ชี วิ ต DOU 209