ข้อความต้นฉบับในหน้า
โทษของการผิดศีลข้อ 1 ฆ่าสัตว์
ทำให้อายุสั้น เช่น บุคคลประเภทผู้มีอิทธิพลหรือเจ้าพ่อทั้งหลาย มีหลายคนที่ถูกฆ่าตาย เพราะ
เคยไปฆ่าคนอื่นเขาไว้เหมือนกัน เนื่องจากญาติพี่น้องของคนที่ถูกฆ่าเหล่านั้นย่อมโกรธแค้น จึงหาทาง
แก้แค้นคืนเอาบ้าง
โทษของการผิดศีลข้อ 2 ลักทรัพย์
ทำให้เกิดโรคจิต เช่น โรคหวาดผวา เพราะได้ลักขโมยสิ่งของของผู้อื่นมา จึงเกรงว่าจะมีใครมา
เห็น ทำให้เกิดความกลัวคิดระแวงสงสัย ทั้งยังเกรงว่าจะถูกเจ้าของทรัพย์จับได้ นานๆ ไป จึงกลาย
เป็นโรคหวาดผวาไปเลย
โทษของการผิดศีลข้อ 3 ประพฤติผิดในกาม
ทำให้เกิดกามโรค หรือโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง (เอดส์) เป็นต้น
โทษของการผิดศีลข้อ 4 พูดโกหก
ทำให้เกิดโรคความจำเสื่อม ผู้ที่โกหกมากๆ ในที่สุด แม้ตนเองจะพูดเรื่องจริงก็ยังสงสัย ว่าเรื่องที่
พูดนั้นเป็นความจริงหรือโกหกกันแน่ ครั้นนานเข้าก็กลายเป็นคนไม่กล้าตัดสินใจบางคนเป็นโรคหลงไปเลยก็มี
โทษของการผิดศีลข้อ 5 ดื่มน้ำเมา
ทำให้เกิดโรคพิษสุราเรื้อรัง ตับแข็ง มะเร็ง ฯลฯ หรือได้รับบาดเจ็บอันเกิดจากการทะเลาะวิวาท
การทำผิดศีลมิเพียงแต่ให้ผลในปัจจุบันชาตินี้เท่านั้น แต่ยังส่งผลให้เกิดวิบากกรรมต่อไปในภพชาติ
เบื้องหน้า ดังที่เราได้พบเห็นว่า บางคนเกิดมาพร้อมกับความไม่สมประกอบ บางคนเกิดเป็นโรคร้ายที่แปลก
ประหลาด ในขณะที่บางคนกลับมีสุขภาพพลานามัยที่สมบูรณ์แข็งแรงตลอดชีวิต สาเหตุของความแตกต่าง
กันนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงเหตุที่มาของความแตกต่างเหล่านี้ไว้ใน จูฬกัมมวิภังคสูตร ว่า
“กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทรามและประณีต
จึงสรุปได้ว่าเป็นเพราะกรรมของสัตว์ที่ได้กระทำไว้ในอดีตชาติ อันเกิดจากการกระทำในอดีตและ
ปัจจุบัน ผู้ประกอบกรรมชั่วหยาบย่อมมีวิบากผลที่ทราม ผู้ประกอบกรรมดี ย่อมมีวิบากผลที่ประณีต
ความแตกต่างของสัตว์จึงแตกต่างกัน
จูฬกัมมวิภังคสูตร, มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์, มก. เล่ม 23 ข้อ 596 หน้า 259.
บทที่ 8 อ า น ส ง ส ข อ ง ก า ร รั ก ษ า ศีล DOU 151