การรักษาศีล 5 และการถวายกุรุธรรม : หน้า 157/226

หมู่อำมาตย์จึงกราบทูลว่า พระเจ้าธนัญชัยโกรพยะนั้นทรงรักษากุรุธรรม คือ ศีล 5 อยู่เป็นนิตย์ ฝนจึงตก ลงมาในประเทศของพระองค์ทุกๆ 15 วัน ควรจะโปรดให้นำพญาช้างเผือกไปถวายคืน แล้วทูลขอจารึกกุรุธรรม ลงในแผ่นทองมาถวายให้พระองค์ปฏิบัติ ถ้าทรงทำเช่นนี้แล้ว ฝนจึงจะตกในอาณาจักรของพระองค์ พระเจ้ากาลิงคราชทรงสดับเช่นนั้นแล้วก็ทรงเห็นชอบ จึงโปรดให้พราหมณ์ทั้ง 8 คน กับอำมาตย์ เป็น ราชทูตนำพญาช้างเผือกไปถวายคืน ณ กรุงอินทปัตถ์ และถวายเครื่องบรรณาการ พร้อมทั้งให้ทูลขอจารึก กุรุธรรมมาด้วย พราหมณ์และอำมาตย์ทั้งหลายรับพระราชโองการแล้ว ก็กราบถวายบังคมลาไปปฏิบัติ ตามรับสั่ง เมื่อพราหมณ์และอำมาตย์ซึ่งเป็นราชทูตแห่งกรุงกาลิงคราชถวายพญาช้างเผือก และถวาย เครื่องราชบรรณาการคืนแล้ว จึงกราบทูลขอกุรุธรรมจากพระเจ้าธนัญชัยโกรพยะ แต่พระองค์ไม่ทรง พระราชทานให้ เพราะทรงไม่แน่พระทัยว่ากุรุธรรมของพระองค์บริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะเคยทรงแผลงพระศร ลูกหนึ่งตกลงไปในสระน้ำ ทรงสงสัยว่า ลูกศรนั้นอาจจะไปถูกปลาตัวใดตัวหนึ่งถึงแก่ความตาย จึงทรง แนะนำให้หมู่พราหมณ์และอำมาตย์ไปทูลขอกุรุธรรมจากพระราชมารดาของพระองค์ แต่บรรดาราชทูตก็ยืนยันว่า พระองค์ไม่มีเจตนาจะฆ่าสัตว์ ศีลคงไม่ขาด ขอให้พระองค์พระราช ทานกุรุธรรมให้ด้วยเถิด พระเจ้าธนัญชัยโกรพยะจึงทรงอนุญาตให้ราชทูตจารึกกุรุธรรมลงในแผ่นทองซึ่งก็คือ ศีล 5 นั้นเอง เมื่อราชทูตจารึกกุรุธรรมทั้ง 5 ข้อแล้ว ก็ถวายบังคมลาไปเฝ้าพระราชมารดาของพระเจ้ากรุง อินทปัตถ์อีก พระนางก็ทรงสงสัยว่า กุรุธรรมของพระนางอาจจะไม่บริสุทธิ์ เพราะได้เคยให้ของแก่ ลูกสะใภ้ทั้งสองคน แต่ของมีมูลค่าไม่เท่ากัน จึงไม่อยากให้กุรุธรรมแก่ราชทูต พวกราชทูตก็ทูลถวาย ความเห็นว่าไม่เป็นไร แล้วทูลขอจารึกกุรุธรรมของพระนางลงในแผ่นทองคำซึ่งมี 5 ข้อเหมือนกัน จากนั้น จึงเข้าไปเฝ้าพระอัครมเหสี พระอัครมเหสีก็ตรัสว่าพระนางเองยังทรงสงสัยว่า กุรุธรรมของพระนางจะไม่บริสุทธิ์ เพราะเคย เผลอจิตคิดไปว่า ถ้าพระราชาสวรรคตแล้ว พระนางได้ร่วมอภิเษกกับมหาอุปราชก็จะได้ดำรงตำแหน่ง อัครมเหสีอีกพวกราชทูตจึงกราบทูลว่า ศีลของพระนางมิได้ด่างพร้อย แล้วทูลขอจดกุรุธรรมจากพระนาง ครั้นแล้ว คณะราชทูตจึงไปกราบทูลขอจดกุรุธรรมจากมหาอุปราช มหาอุปราชก็ตรัสว่า พระองค์ ยังสงสัยว่ากุรุธรรมของพระองค์จะไม่บริสุทธิ์เพราะเคยทำให้ประชาชนเข้าใจผิด หลงรอคอยเข้าเฝ้า พระองค์เก้อ ส่วนพวกบริวารก็ต้องทนเปียกฝนรอคอยอยู่ที่ประตูพระราชวังทั้งคืน แต่คณะราชทูตทูลว่า ไม่เป็นไร แล้วทูลขอจารึกกุรุธรรมของมหาอุปราชลงในแผ่นทองคำ คณะราชทูตจารึกเสร็จแล้ว ก็ทูลลาไปหาปุโรหิตาจารย์ ปุโรหิตจึงกล่าวว่า ยังสงสัยว่าศีลของตน จะด่างพร้อย เพราะเคยมีจิตคิดอยากได้รถคันงาม ที่กษัตริย์เมืองอื่นส่งมาถวายพระราชา แต่ครั้นภาย หลังพระราชาพระราชทานรถคันนั้นให้ ปุโรหิตก็ไม่ยอมรับ ราชทูตทั้งหลายเห็นว่า การคิดโลภเพียงเท่านี้ ย่อมไม่ทำให้เสียศีล แล้วขอจารึกกุรุธรรมลงในแผ่นทองคำเหมือนดังที่ผ่านมา 146 DOU บ ท ที่ 8 อา นิ ส ง ส ข อ ง ก า ร รั ก ษ า ศีล