การบวชและการสร้างบารมีผ่านทาน ศีล ภาวนา : หน้า 226/226

ก่อนถือปฏิบัติเป็นประจำแล้ว ท่านจงสมาทานเนกขัมมบารมีข้อที่ 3 นี้ กระทำให้มั่นก่อน จงถึงความเป็นเนกขัมมบารมี หาก ท่านปรารถนาจะบรรลุพระโพธิญาณ บุรุษอยู่มานานในเรือนจำ ลำบากเพราะความทุกข์ มิได้ทำความยินดีให้เกิดในเรือนจำนั้น แสวงหา ความพ้นออกไปอย่างเดียว ฉันใด ท่านจงเห็นภพทั้งปวงเหมือนเรือนจำ เป็นผู้มุ่งหน้าออกบวช เพื่อพ้น จากภพนั้นเถิด” การแสวงหาทางหลุดพ้นด้วยการออกบวชประพฤติพรหมจรรย์ เป็นเหตุให้มีโอกาสในการ เจริญภาวนาได้มากกว่าการครองตนเป็นฆราวาส วัตถุประสงค์ของการบวชนั้นก็เพื่อเปิดโอกาสให้ตัวเอง ทำภาวนาได้มากขึ้น เพราะไม่ต้องมีห่วงกังวลในเรื่องการทำมาหากินใจก็จะมุ่งไปในเรื่องของการปฏิบัติธรรม ทำให้ปฏิบัติสมาธิได้ก้าวหน้ามากขึ้นไปตามลำดับ ดังนั้น ทาน ศีล ภาวนา จึงเป็นหลักในการสร้างบารมีทั้ง 10 ทัศ บารมีที่เหลือที่ไม่ได้นำมากล่าว ในที่นี้ ล้วนมีทาน ศีล ภาวนา เป็นพื้นฐานทั้งสิ้น บารมีที่เกิดจากทาน ศีล ภาวนา ทำได้เข้มข้นมากเท่าไร ก็จะส่งผลให้การบำเพ็ญบารมี 10 ทัศ เต็มเปี่ยมได้เร็วเท่านั้น สรุป มนุษย์ทุกคนเมื่อเกิดมาแล้ว มีความจำเป็นต้องสั่งสมบุญ เพราะทางมาแห่งบุญทั้ง 3 ประเภท คือ การทำทาน การรักษาศีล และการเจริญภาวนา มีความสำคัญมากต่อการบรรลุเป้าหมายชีวิตทั้ง 3 ระดับ ทั้งเป้าหมายบนดิน เป้าหมายบนฟ้า โดยเฉพาะเป้าหมายเหนือฟ้า คือ การบรรลุพระนิพพาน ดังนั้น ทาน ศีล ภาวนา จึงถือเป็นงานของชีวิต เป็นหน้าที่ที่ทุกคนจะต้องลงมือกระทำให้ติดเป็น นิสัยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และต้องประพฤติปฏิบัติจนกระทั่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ที่เรียกว่าวิถีชีวิตให้ได้ กิจกรรม หลังจากนักศึกษาได้ศึกษา บทที่ 12 ทาน ศีล ภาวนา คือบทสรุปของวิถีชีวิตที่ถูกต้อง จบโดยสมบูรณ์แล้ว โปรดนําแบบประเมินตนเองหลังเรียนบทที่ 12 บทที่ 1 2 ท า น ศีล ภาวนา คื อ บ ท ส รุ ป ข อ ง วิถี ชี วิ ต DOU 215