การวิเคราะห์คำศัพท์และรูปแบบในพระไตรปิฎก วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 34
หน้าที่ 34 / 278

สรุปเนื้อหา

เอกสารนี้รวบรวมและวิเคราะห์คำศัพท์ในพระไตรปิฎก โดยเริ่มจากคำแปลและความหมายของคำว่า 'บูรณีอ' ซึ่งมีความสำคัญในวิธีการสื่อสารทางพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการอธิบายคำศัพท์อื่นๆ เช่น 'สวะ' และ 'ทัศนะ' ทุกคำจะถูกวิเคราะห์ตามหลักการวิเคราะห์คำและเปิดเผยรายละเอียดในแต่ละบทที่มีการพูดถึงในพระไตรปิฎก โดยใช้แนวทางของวิลาสนะในการเปรียบเทียบและอธิบายความหมายที่เชื่อมโยงกับคำเหล่านั้น เนื้อหายังระบุถึงความแตกต่างในรูปแบบต่างๆ ที่พบในพระไตรปิฎก สำหรับผู้ที่สนใจการศึกษาและเข้าใจพระไตรปิฎกอย่างลึกซึ้ง

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์คำศัพท์
-รูปแบบและความหมายคำในพระไตรปิฎก
-ความสำคัญของวิลาสนะ
-การเปรียบเทียบรายละเอียดในพระไตรปิฎก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

รวบรวมข้อมูลจากภาพประกอบ อ. มหาวิโรจน์ โอส บูรณีว จาติ มาหาบูรณีอ คำแปล บูรณีอ้นด้วย เป็นผู้ใหญ่ด้วย เหตุนี้ ชื่อว่างบูรณีอเป็นอ. ในวิเสนบุพบท อ. สตโต จ๋ โอ โอ วิสโน จาติ สตโตวิสโนฯ คำแปล สัตว์นั้นด้วย วิเทศด้วย เหตุนี้ชื่อว่าสวะฯ เป็นอ. ในวิเสนุสูตรพบท อ. สีดลง ค ฑ สมุทราภาคี สีดสมุภัฑ์ฯ คำแปล (ฐานที่) นั้น เป็นด้วย เกียรด้วย เหตุนี้ชื่อว่างั้นงั้น เป็นอ. ในวิเสนโนยบท ส่วนกัมมารยะอื่นนอกจากนี้ มีวิเคราะห์ตามแบบนี้ เป็นแต่ประกอบวิลาสนะไร้หน้าหรือล่างเท่านั้น ส่วน คัพพะเรียนไว้นบทหลัง ใช้อย่างเหมือนกัน ตัวบทว่าคุทวะว่า สุตรา เอว ค ฑ ธนฺยชาติ = สุตาธารณ์ ทรัพย์นี้ด้วย คิดว่าทำด้วย เหตุนี้ชื่อวัตัพยึดว่ารักขา แต่เพื่อไม่ให้การเปรียบเทียบรายละเอียดควรใช้ตามแบบวิลาสนะเป็นอย่างดี เพราะบทปล่อยของวิลาสนะเป็นความต่ำกว่าที่ตั้งวิลาสนะก็เลยเหมือนกัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More