ข้อความต้นฉบับในหน้า
จังหวัด วิริยะโภคารักษ์ จำกัด
ถึงแม่พัชที่แจกตาม ย ศัพท์ ก็มีเข้าใจว่ามีวิธีการตามนี้
(2.1) ถึง ปัจจัย ลงเฉพาะใน ก็ ศัพท์ และ อีม ศัพท์ เท่านั้น ก็ ศัพท์ มีรูปดังนี้
ป. โก ปากโร = กง อ. ประการโร
ทู่ ก็ ปากโร = กง ง่ายประกายโร
ต. เทพ ปากเรน = กง ด้วยประกายโร
จอ. กลุ่ม ปากรด = กง แก้ประกายโร
ปญ. กลุ่มา ปากร = กง แก้ประกายโร
จ. กลุ่ม ปากรสุด = กง แห่งประกายโร
ส. กลุ่ม ปากเรา = กง ในประกายโร
(2.2) ถึง ปัจจัย ที่เห็น “อีม ศัพท์” มีรูปดังนี้
ป. อยู่ ปากโร = อีดูกี อ. ประการนี้
ทู่ อีม ปากโร = อีดูกี ง่ายประกายโร
ต. อมีนา ปากเรน = อีดูกี ด้วยประกายโร
จ. อสูร ปากรสุด = อีดูกี แห่งประกายโร
ปญ อมุมา ปากรณา = อีดูกี แห่งประกายโร
อ. อสูร ปากรสุด = อีดูกี แห่งประกายโร
ส. อมีนา ปากเรา = อีดูกี ในประกายโร
อันมี ยังมีปัจจัยอื่นอีก คือ “ฤดา ปัจจัย” ลงหลังสัมพานแทน “ปกรณ์ ศัพท์” เหมือนกัน เช่น ตฤดตา ยกตฤด ฯลฯ อธิบายกันมาก ตอน อธิบายศัพท์ ก็จะเป็น อาจารย์ คำศริตได้ ตัวอย่างใน ข้อมีพอส่งเบบ ดังนี้
ป. โส ปากโร = ตฤดตา อ. ประการนี้
ป. โย ปากโร = ยกตฤด อ.ประกาศได
ป. อนูปา ปากโร = อญญุตตา อ.ประกาวอื่น เป็นต้น